Eigen plein als blijvende herinnering aan juf Blondi

Vrijdag 17 juli. Een dag met een lach en een traan voor Blondi van der Woude. Na 47 jaar nam zij afscheid van het onderwijs waarvan 39 jaar van met name haar school, de Christelijke Opleidingsschool. (COS) Een directeur zie zeer geliefd was bij collega's, leerlingen en ouders.

Door Piet van Kampen

Een gouden ketting en een tuinbank van de leerlingen en een naambord op het schoolplein juf Blondiplein. Die ketting gaat nooit meer af, het is een stukje van jullie. Het zijn voor Blondi de tastbare herinneringen aan een bijzondere dag. Ook de vele activiteiten zal zij niet licht vergeten. Het begon met een ontbijt op school met haar team.

Het schoolplein was versierd en er hingen een aantal spandoeken waarvan de teksten voor zich spraken. Over missen, kusjes, over lieve juf. In de omgeving van de school wapperden vlaggen. Het ademde allemaal iets bijzonders uit. Bij het schoolhek koffie met roomsoesjes met daarop een foto de vertrekkende juf. Om het half uur kwam er een groep met versierde fiets en ballonnen het schoolplein op, keurig in een coronaproof cirkel om Blondi toe te zingen. Er was een zogenaamd stapellied gecomponeerd en elke groep droeg een gedeelte bij. Tweehonderd gezinnen in actie om er een waar afscheidsfeest van te maken.

Emotie
Het onbetwiste hoogtepunt was het moment waarop het naambord op het schoolplein werd onthuld. Nadat de aimabele, afscheid nemende directeur het doek had verwijderd waren er een aantal ogenblikken van emotie. De eerste reactie: "Nu zou ik hier bijna nog moeten blijven. Wat geweldig, de droom van elke directeur."

Tijdens de lunch waren er videoboodschappen van ex-collega's en bekenden waarna er in een Jeep een toeterend ritje dorp werd gemaakt om op de Boulevard een tussenstop te maken. Bij het monument van de Engelandvaarders wachtten de leerlingen van de groep 8 haar op en ook menig ouder was ter plekke. Deze plaats was gekozen omdat de school dit jaar het monument had geadopteerd. Met een speciaal lied werd zij ook hier weer toegezongen. Een onvergetelijk afscheid, een dag met een gouden randje.