Katwijkse woont noodgedwongen met kinderen in een tent
Algemeen'Ik hoop niet dat het weer gaat regenen.' Barbara van Rijn zit aan een campingtafeltje waar de plasjes water van de vorige bui nog op liggen. Haar tent heeft ze deze week extra vastgesnoerd, maar dat weerhield de regen er niet van om een deel van de tent van water te voorzien. Ze mist haar maisonnettewoning aan het Hoornesplein. De tent is nu alles wat ze heeft.
Ze woonde met haar gezin gelukkig, waren gezond en lekker actief. Op 2 oktober vorig jaar kwam daar een eind aan. Barbara werd door haar man verlaten, die voor een andere vrouw koos. 'Ik wilde nooit meer weg uit dat huis. Mijn kinderen zijn er geboren, de keuken was net verbouwd en al mijn geld zat er in.'
De wachtlijst voor een sociale huurwoning in Katwijk is lang. Barbara heeft voor haar situatie urgentie aangevraagd bij woningcorporatieDunavie. Ze zucht. 'Maar urgent ben je niet vanzelf.' Ze wordt bedolven met papierwerk en vindt dat er door de gemeente en Dunavie slecht gekeken wordt naar haar situatie. 'Ik ben niet racistisch, maar ik woon al mijn hele leven in Katwijk en ik zie dat buitenlanders wel een huisje krijgen.'
Barbara wil vooral weten waar ze aan toe is. Voor een uitkering heeft ze bijvoorbeeld een postadres nodig. 'Dit is echt een noodkreet. Ik hoop dat er meer aandacht komt voor mensen die net als ik onverwacht in zo'n situatie zijn gekomen.'
Lees het hele interview met Barbara in De Katwijksche Post
