Kinderen van het milieupanel van de Emmaschool op bezoek bij Corien van Starkenburg. | Foto: Rokki Fotografie
Kinderen van het milieupanel van de Emmaschool op bezoek bij Corien van Starkenburg. | Foto: Rokki Fotografie Foto: Rokki Fotografie

‘Je moet er voor gaan, voor de inwoners’

Algemeen

‘Het was een heel intense periode’, zo betitelt Corien van Starkenburg haar nog net niet verstreken tijd als wethouder voor de portefeuille Zorg en Ondersteuning. ‘Maar ik voel me bevoorrecht dat ik dit mocht doen. Ik had een mooie portefeuille, waar mijn hart ook echt ligt.’

Door Cor de Mooy

Terugblikkend op het wethouderschap is Corien van Starkenburg tevreden. Toch was het wel een hele stap. ‘Het was een sprong in het diepe. Je kunt dan twee dingen doen: verdrinken of heel snel leren zwemmen. Gelukkig begon ik niet helemaal blanco door mijn werk in het onderwijs als leerkracht en directeur.’ Het was een kwestie van op veel borden tegelijk schaken. ‘Tegelijkertijd is het net als overal waar ik heb gewerkt. Als je hard werkt en betrouwbaar bent, dan kun je veel bereiken.’

Maar heb je veel bereikt? ‘Nou ja, dat is lastig om van jezelf te zeggen. Je probeert keuzes te maken om dingen beter te maken voor de inwoners.’

‘Ik vond het zeker een voorrecht om binnen Holland Rijnland namens 13 gemeenten het zorglandschap voor de jeugd mede vorm te geven. Ook de agenda tegen eenzaamheid lag na aan mijn hart. Landelijk mocht ik de actie Eén Tegen Eenzaamheid onder de aandacht brengen. Ik ben ook trots inclusiviteit en toegankelijkheid op de agenda te hebben gezet. Het feit dat ik elk jaar de regenboogvlag mocht hijsen, laat zien dat we dat serieus nemen.’

Van heel andere aard was het om het roer om te gooien bij de afvalinzameling. ‘Dat was echt een complex vraagstuk. Dat kun je niet met 1 zin oplossen. We hebben het probleem aangepakt. Het plan ging unaniem door de Raad.’

‘Het is vooral belangrijk dat je je in de samenleving laat zien. Corona maakte dat lastig. Je kreeg eerder meer afstand tot de samenleving. Ik heb wel sessies via Facebook gehouden, maar eigenlijk moet je met de mensen zelf spreken. Hoe moet je anders een complex verhaal goed uitleggen? 

De verdienste voor wat er is bereikt trekt Corien zeer zeker niet naar zichzelf toe. ‘Ik heb het niet helemaal zelf gedaan. Je kunt dit niet alleen doen. Ik deed het samen met mijn geweldige medewerkers en ook met mijn collega-wethouders. Vooral met Adger van Helden en Jacco Knape. ‘

Ze wist zich gesteund door haar thuisfront. ‘Mijn man Richard steunde me door er gewoon voor me te zijn. Mijn kinderen door hun eigen levens in huis onder de aandacht te brengen. Dat helpt enorm!’

Nieuwe uitdaging
Per 1 augustus dient zich een nieuwe uitdaging aan. Dan gaat ze aan de slag bij de landelijke vereniging Ingrado. ‘Het is een kenniscentrum voor het onderwijs en daarbij ook een lobby naar politiek Den Haag toe. Alle jongeren hebben recht op onderwijs en ontwikkeling. Daarnaast ook het recht om met een startkwalificatie aan het werk te gaan. Daar maken we ons sterk voor.’

Het lijkt nog wel twee maanden weg, maar Corien ziet dat bepaald niet zo: ‘Het is niet zo dat ik twee maanden stil ga zitten. Ik ga al met de nodige mensen praten bij kennismakingsbezoeken. Daarnaast ga ik me alvast goed inlezen.’

‘Ik neem veel mee in die nieuwe functie. Ik heb leren besturen, zowel als schooldirecteur als wethouder. Bovendien weet ik veel van het onderwijs en van de jeugdzorg.’ Goed beschouwd gaat het werk als onderwijswethouder gewoon door, maar dan landelijk. ‘Ja, eigenlijk wel’, beaamt ze. 

Leerzame periode
Al met al heeft de vertrekkende wethouder veel geleerd in de afgelopen vier jaar. ‘Ik heb geleerd dat, als je iets wilt bereiken, je moet samenwerken. Ik heb bovendien geleerd dat je goed moet luisteren naar wat inwoners te zeggen hebben. Het is een kwestie van een rechte rug en rechte knieën. Al is iets lastig, je moet er wel voor gaan. In het belang van de inwoners.’

‘Het leven is niet maakbaar of makkelijk. Sommige mensen hebben gewoon een zetje nodig om de dingen weer op de rit te krijgen. Dat moet je als overheid ook bieden. Je werkt tenslotte ook met gemeenschapsgeld. Je wilt natuurlijk dat die middelen zo goed mogelijk worden uitgegeven.’

Ook de gemeente Katwijk heeft haar positief verrast. ‘Ik heb onze gemeente leren kennen als één waarin veel kracht zit in de samenleving. Iedereen is heel erg betrokken. Kijk maar eens naar hoeveel mensen er actief zijn als vrijwilliger. Dat is echt geweldig!’ Ze voelt zich bevoorrecht om die gemeente te hebben mogen dienen.

Investeren in jeugd
‘Investeren in de jeugd moet je als gemeente blijven doen’, verklaart Van Starkenburg stellig. ‘Iedereen heeft recht op gelijke kansen om zich te ontwikkelen en te ontplooien.

De nieuwe wethouder heeft aangegeven dat hij een gesprek met mij wil. Daartoe ben ik ten zeerste bereid. Ja, het is lastig om het allemaal los te laten. Maar, dat doe ik wel vanuit vertrouwen.’

Uit de krant