Martien Kalkman doet zijn zoetwarenpaleis over aan zoon Paul. | Foto: Piet van Kampen
Martien Kalkman doet zijn zoetwarenpaleis over aan zoon Paul. | Foto: Piet van Kampen Foto: Piet van Kampen

Afscheid van de markt

Algemeen

Op oudejaarsdag hielp Martien Kalkman (66) voor het laatst zijn klanten bij de vertrouwde, kleurrijke en rijk gesorteerde zoetwarenkraam op het Marktplein. Veel collega’s ontbraken vanwege de lockdown maar zijn aantrekkelijke uitstalling vormde op deze dag toch een stralend middelpunt op het dit keer ongezellige, grotendeels lege plein. 

Door Piet van Kampen

Het leven van Kalkman stond geheel in het teken van de zoete verwennerijen. Vanaf zijn zeventiende stond hij al op de markt en hij maakte in Katwijk de 50 net niet vol. Behalve in Katwijk bracht hij zijn waren ook aan de man in Noordwijkerhout, Noordwijk, Wassenaar, Rijswijk en Wateringen. Zijn opvolger is voor velen geen onbekende want zijn zoon Paul draait inmiddels ook al zo’n 15 jaar mee in het bedrijf. ‘Je moet het toch een keer overdragen’, zegt Martien realistisch.

Het was gezellig druk op de laatste dag bij de negotie van Kalkman. Klanten werden verwend met een oliebol en kregen in de gaten wat er aan de hand was, zeker toen wethouder Jacco Knape een woordje deed. 

‘Katwijkers zijn snoepers’, weet ook Knape die in zijn tijd aan de Groen van Prinstererschool de leerlingen naar de uitstalling van Kalkman zag rennen. ‘U heeft zich altijd ingezet voor de markt en er waren wel eens discussies maar we kwamen er altijd uit. We hebben prima samengewerkt’, prees hij de afscheid nemende koopman die terugblikt op een lange periode. Martien werd namens de gemeente verwend met een aantal leuke attenties en natuurlijk ontbrak een fraaie ruiker evenmin ‘Katwijkers zijn gezellige mensen en daar hou ik van. Ik geniet van het publiek’ is de ervaring van de koopman.

Gaat hij ze missen? Martien in alle nuchterheid: ‘Dat kan ik nu nog niet zeggen, dat komt misschien later nog wel’. Hoe gaat hij zijn dagen nu invullen? ‘Ik zal nog wel wat in het magazijn helpen, beetje klussen en zo maar het zal niet meer zo laat worden. Tijd voor een terrasje en meer fietsen en wandelen’ somt hij enigszins zorgeloos op. 

Geen zorgen over de zaak want Martien heeft alle vertrouwen in zijn zoon Paul die inmiddels ook wel een doorgewinterde koopman is.

Uit de krant