Burgemeester Visser ging langs bij Gré van Rijn om haar met haar honderdste verjaardag te feliciteren. | Foto: PvK
Burgemeester Visser ging langs bij Gré van Rijn om haar met haar honderdste verjaardag te feliciteren. | Foto: PvK Foto: Piet van Kampen

Gré van Rijn bereikt honderdjarige mijlpaal

Algemeen

Het is slechts weinigen gegeven om de gezegende leeftijd van honderd jaar te mogen bereiken. Gré van Rijn–Star is een van hen. Zij vierde op woensdag 1 september deze bijzondere verjaardag. Ondanks haar handicap – zij is helaas blind geworden- is zij nog zeer vitaal en praat honderd uit voor een honderdjarige.

Door Piet van Kampen

Gré zag het levenslicht aan de Katwijkerweg in Rijnsburg, op dat moment nog niet beseffende dat Katwijk haar latere woonplaats zou worden. Vanwege de verbouwing van Huize Salem woont zij nu tijdelijk in het verzorgingscentrum aan de Waterboslaan in Rijnsburg. Zij ontmoette de Katwijker Cees van Rijn op haar levenspad, trad op 27 juni in 1950 in het huwelijk en werd moeder van Willem en Nelleke, grootmoeder van zes kleinkinderen en overgrootmoeder van drie achterkleinkinderen.

Het paar vestigde zich in de Vuurbaakstraat en veel later pas naar het Koningin Emmaplein. Cees werd eigenaar van schoenenwinkel Haasnoot, waar Gré ook vaak en met plezier de klanten hielp. ‘Ik vond het altijd heel erg leuk’, klinkt zij nu nog heel opgewekt, want levenslustigheid is nog volop aanwezig in haar. Cees ontviel haar nu negen jaar geleden.

Sportief
‘Moeder was een sportieve vrouw’, vertelt Nelleke. Veel zwemmen, gymen, fietsen en vooral wandelen. Samen met haar man heeft zij heel veel landen op deze aardbol bezocht. ‘Ik ben ook nog op de Noordkaap geweest en heb veel van de wereld gezien’, klinkt zij trots. Het is allemaal verleden tijd, maar Gré heeft er volop van genoten.

Nu is haar wereldje klein geworden. Haar humeur lijdt er niet onder. ‘Elke dag koffie drinken, spelletjes doen en een paar keer in de week samen met iemand mee wandelen. Wandelen vind ik heerlijk. Zitten vind ik echt afschuwelijk’, zegt zij met nadruk in haar stem.

Zou Gré er nog wel een jaartje bij willen hebben? Zonder aarzelen: ‘Ik heb nergens pijn en ben nog zeer levenslustig en ben heel dankbaar voor iedere dag.’ Met andere woorden: ik wil er nog wel voor gaan. ‘Altijd in beweging blijven’ is haar levensmotto.

Knap om ondanks de handicap zo positief in het leven te staan. Van alles genieten zonder ook maar iets te kunnen zien. Petje af voor haar.

Uit de krant