Afbeelding

'Alsjeblieft, blijf thuis!'

Algemeen

Sinds enkele weken wordt er niet meer gevoetbald in Nederland. Ook op sportpark Nieuw Zuid liggen de ballen in het hok en is het stil op de velden. Toch is het er voor sommige leden van de club de afgelopen tijd niet rustiger op geworden: zij zijn op een of andere manier betrokken bij de bestrijding van het coronavirus, of hebben te maken met de gevolgen ervan. In een serie op de website van Quick Boys spreekt Lennart van der Plas met Quick Boyzers voor wie de coronacrisis een grote invloed heeft op hun werkzame leven. Met vandaag: Martijn (34).

Dit artikel stond eerder op de website van Quick Boys en is geschreven door Lennart van der Plas.

Op ons sportpark is Martijn bekend als lid van Tifosi QB en jeugdtrainer van JO9-4, het team van zijn achtjarige zoontje. Maar buiten het veld werkt hij als volwassen- en kinderverpleegkundige op de Intensive Care (IC) in het LUMC. “Als zeventienjarige ben ik het leger in gegaan, waar ik mij specialiseerde tot medic. Ik ben ook twee keer op uitzending geweest en was daardoor vaak van huis. Na een aantal jaar besloot ik te stoppen en inmiddels werk ik zo’n tien jaar in het LUMC. Sinds 2016 heb ik mijn IC-diploma en werk ik afwisselend op de volwassenen- en kinderafdeling van het IC, waar vooral patiënten verblijven die beademd moeten worden of instabiel zijn.”

Inmiddels wordt de impact van het coronavirus steeds meer zichtbaar in het LUMC. “We zien het hier langzaam volstromen. Zo hebben we al diverse overnames gehad vanuit Noord-Brabant. Wat wij daarvandaan horen, is dat de zwaarst getroffenen patiënten relatief lang blijven liggen en aan de beademing moeten, zo’n twee tot vier weken. Dat is langer dan andere patiënten hier normaal gesproken verblijven. Daarnaast is bezoek niet meer welkom. Wij als verpleegkundigen kunnen ons naast onze basisdiensten inmiddels inschrijven voor extra diensten, wat straks bij een grotere toeloop wellicht verplicht wordt. Nu draai ik nog diensten van acht uur per dag: gezien de toestand van de patiënten hier zijn dat vaak al hele intensieve dagen.”

Martijn wil graag afsluiten met een duidelijke oproep aan iedereen. “Alsjeblieft, blijf thuis! Ook ik zag afgelopen weekend de foto’s voorbij komen van fietsers in groepjes en drukte op de Boulevard. Sommigen lijken zich echt niet bewust te zijn van de ernst van dit virus. Ik heb mensen zeer benauwd gezien, je mag echt hopen dat jou of een familielid dit niet overkomt, want het is verschrikkelijk.”

Uit de krant