V.v. Katwijk staat met lege handen

De Katwijkers konden afgelopen zaterdag vanuit pole position starten, maar zagen geen kans die positie te verzilveren. Zo blijven de oranjehemden na een mooi seizoen met lege handen staan.

De Katwijkers maakten er het afgelopen seizoen een bijzonder mooi seizoen van. Lange tijd gingen de oranjehemden als promovendus aan kop van de Topklasse en plaatsten zich als eerste voor de nieuw te vormen Tweede Divisie. Maar net zoals Capelle zich destijds als eerste club plaatste voor de Topklasse en daarna het kampioenschap niet pakte, zo bleef Katwijk nu ook met lege handen achter. En dat is toch zuur, viel ook af te lezen van het gezicht van Dick Schreuder: “We hebben een fantastisch seizoen achter de rug, maar nu is de teleurstelling natuurlijk erg groot”

Zeker gezien het wedstrijdverloop vond de Barnevelder, die na afloop zijn team maar weinig verwijten kon maken: “Voor mijn gevoel hebben ze er alles aan gedaan, maar je moet m wel in het net schieten. Uiteindelijk hebben we maar 1 kans weg gegeven en die ging er bij de 2e paal in.” De Hardenbergers kwamen al vroeg in de wedstrijd op voorsprong, nadat Mark Veldmate een schot voorlangs bij de tweede paal kon binnentikken.

Het was vervolgens Katwijk dat de klok sloeg, maar de bal er simpelweg niet in kreeg. In de laatste fase was het schot telkens te slap of te eenvoudig, en anders was het Sander Danes die met uitstekend keeperswerk in de weg stond. Het moeilijkst had hij het in de eerste helft met een van richting veranderd afstandsschot van Michiel van Dam, maar met een katachtige reflex voorkwam hij de gelijkmaker.

De tweede helft kenden grotendeels hetzelfde beeld, een vooral hard werkend Katwijk, zoekend naar een gaatje in het doel van Danes. Het lukte echter niet en langzaamaan leek het geloof weg te zakken. Zeker toen Maassluis in Spakenburg tegen 10 man op voorsprong kwam. Ook Hardenberg kwam nog met tien man te staan (en in de blessuretijd zelfs met negen), maar de Katwijkers wisten geen bres meer te slaan in de zwarte muur.

En dus stonden beiden ploegen op ‘De Krom’, waar de originele kampioensschaal was, met lege handen en werd de schaal uitgereikt in Spakenburg. Teleurstelling overheerste, zoveel was na afloop wel direct duidelijk tussen de spelers van beide ploegen, maar uiteindelijk zochten beide teams de supporters op. De Katwijkers achter het doel bedankten, ondanks het verlies, de ploeg voor een fantastisch seizoen. Met in het achterhoofd de John de Bever-hit die de laatste maanden in menige derde helft was te horen: “Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht, maar ik jank van binnen.”