Bakkie

Laatste woord

'We hebben nog niet eens een nieuwe regering, maar ze hebben nu al besloten dat onze jeugd het Wilhelmus moet kennen, zeker het Rijksmuseum met de Nachtwacht moet bekijken en de Tweede Kamer bezoeken. Nou, ik heb het op tv gezien, ze kunnen dat in Den Haag niet eens aan.' Duidelijk een uitspraak vanuit mogelijkheden. Drie mannen staan bij elkaar het nieuws te bespreken, terwijl ik in hun buurt wacht tot ik word opgehaald. Ik ga iets verderop staan, maar hun gehoorapparaten geven al aan dat het ook een verhaal is voor de omgeving.

'In plaats van zich bezig te houden met de zorg en al die mensen die maar hier naartoe komen, moeten ze naar de Tweede Kamer. Net of je daar van opknapt.' 'Ach joh,' doet nummer drie; 'Wie moet je nou nog geloven. Ik snap dat ze die Wilders niet moeten, maar dan had je wel het lek boven water.' Voor de beide andere mannen gaat dat te ver. 'Of je nou door de hond of de kat gebeten wordt, het doet allebei zeer.' De bezuinigingen in het leger worden besproken, alle 'misstanden' in de zorg, dat ze de jeugd niet zoveel moeten laten leren en meer laten werken tot aan vroeger aan toe. Het zou bijna een conference voor theater zijn, want ik kan alle verkeerd gekozen uitdrukkingen niet eens herhalen. Maar helaas denken veel mensen hetzelfde.
Een van de mannen draait zich om. 'Wat vindt u der nou van of wil je der niks over zeggen', vraagt hij mijn kant op. Er schieten allerlei gedachten door mijn hoofd. Het heeft geen zin hier op straat een enorme discussie aan te gaan, terwijl ik zo wordt opgehaald. Aan de andere kant wil ik er ook niet omheen draaien.

'Ik heb me eerlijk gezegd ook afgevraagd of het nu in deze instantie belangrijk is, het Wilhelmus, de Nachtwacht en een bezoek aan de Tweede Kamer. Er zijn zeker meer belangrijke dingen, dus ik begrijp u. Maar ik denk dat dat echt heel belangrijk is. Kijk nou eens naar wat er in de wereld gebeurt en ook in Nederland. Dan begint het toch bij de basis, bij onze democratie. Wij kregen dat op school mee, onze jeugd niet meer, maar dat is toch waar het om draait. Onze jeugd moet weten waar ze trots op kan zijn. Op ons land, onze geschiedenis, ons Koningshuis, onze tradities, hoe het land stond in de Tweede Wereldoorlog en wat we te danken hebben aan onze voorouders en mensen zoals u, die gezorgd hebben voor ons welzijn.'

'Ach wijfie, dat jij die ouwe reut nou belangrijk vindt, maar ken je der van eten?'

'Straks wel, want juist onze jeugd moet weten hoe onze democratie in elkaar zit. Daardoor kunnen ze beter begrijpen waarom dingen zijn zoals ze zijn, zodat zij onjuiste denkbeelden en vooroordelen kunnen corrigeren en leren voor de toekomst.'
Terwijl ik in de auto stap, hoor ik nog net hun commentaar.

'Ach, typisch een vrouw. Ze motten altijd het laatste woord hebben.'