Lissabon
Na ruim 3 jaar niet in een vliegtuig gezeten te hebben vlogen Louis en ik twee weken geleden naar Portugal. Wat was ik blij dat we vanaf Rotterdam Airport vertrokken. Slechts een kleine rij om in te checken, door de douane en in het restaurant met nog een Hollands bakkie wachten op vertrek. De vlucht naar Lissabon vertrok op tijd en na bijna 3 uur vliegen zetten we eind van de middag voet op Portugese bodem. De zon scheen nog volop, dus ging de jas in de koffer en de zonnebril op. Nog 27 graden toonde de temperatuur meter in de taxi, die ons snel naar ons hotel bracht.
De volgende morgen hadden we een fietstocht geboekt onder leiding van een Nederlands sprekende gids. Echt een aanrader om dit aan het begin van een citytrip te doen. Je krijgt dan meteen een indruk wat er zoal in de stad is te zien en te beleven. En waar je nog een keer naar toe wilt gaan. Lissabon kent veel hoogte verschillen. Gelukkig had de organisatie van de fietstocht hiermee rekening gehouden. Het startpunt was op een van de hoogste punten nabij Parque Eduardo VII. Vanaf dit punt al een heel mooi uitzicht over de stad richting de rivier de Taag. Langs het park fietsten we in een goed tempo naar beneden, middels een mooie route, met daarbij regelmatig een stop en uitleg van de gids.
Halverwege aangekomen op een groot plein vlak bij de Taag, het Praça do Comércio. Daar hielden we een koffiestop maakten we kennis met een pastel de nata, een typisch Portugees gebakje. De fietsroute ging vervolgens langs de Taag naar het eindpunt de toren van Belém. Dit is een van de bezienswaardigheden van Lissabon, een verdedigingstoren aan de over van de rivier de Taag. Hier stopte de fietstocht.
Via een mooie wandeling langs de rivier en de wind die voor de nodige verkoeling zorgde, liepen we naar het museum MAAT. Want bij een citytrip hoort ook iets cultureels. MAAT staat voor Museum of Art, Architecture and Technology. Het is een prachtig modern gebouw en is pas sinds het najaar van 2016 geopend. Het dak geeft een mooi uitzicht over de Taag, met op de achtergrond de bekende Ponte 25 Abril. Een van de exposities was een slow video van wereldsteden. Opgesteld in verschillende grote schermen in een labyrint. De ruimte was wat donker en zo maakte je kennis met mensen uit die verschillende steden. Terwijl wij de beelden bekeken, passeerde daar een man met een lichte hoed. En opeens herkenden wij hem. Het was onze koning Willem Alexander met een van zijn dochters. ‘Goedemiddag Majesteit', groette Louis hem beleefd. De Koning keek op en groette ons beleefd terug. ‘Wat fijn dat u dit zomaar kan doen, in een ongedwongen sfeer', kon ik alleen maar zeggen. ‘Ja, dat is zeker fijn zo'n weekend Lissabon', gaf hij als antwoord. We wensten hem nog een fijne dag.
Hoewel Lissabon veel hoogtepunten heeft, was deze ontmoeting er een om niet te vergeten.
Houdoe.