Open
Wat een verademing vrijdagavond. Open. De niet – essentiële zaken, organisaties, winkels mogen weer open. Verruiming van de wereld. Eindelijk de nagels weer een nieuw laagje, de knipbeurt bij de kapper afspreken, dat warme vest kopen of die nieuwe schoenen. Alles wat al voor de kerstdagen op het lijstje stond. Een periode waar je veel zaken op toespitst, lekker voor de feestdagen.
Dat vonden de winkeliers ook. Even extra inslaan, extra artikelen bestellen, extra uren inplannen, mensen erbij vragen want misschien kunnen we nog iets inlopen van de vorige periode. En dan heb ik het nog niet eens over de horeca, de ingrediënten, gerechten, voorzorgen om de zaak nog veiliger in te richten vanwege de pandemie. Het uitzicht naar een vrije, open en veilige samenleving.
Ik denk dat de afgelopen lockdown een ongemeen zware klap is geweest. Zouden we eindelijk weer met elkaar open kunnen zijn? Elkaar ontmoeten? Uit eten gaan? En dan heb ik het nog steeds, binnen alle normen, over een beperkt aantal mensen.
Het kon niet, het mocht niet, het was klaar. De deuren moesten dicht. Ik kan me de wanhoop van onze middenstand, allerlei zaken, horeca, winkeliers, schoonheidsspecialistes, sportscholen zo goed voorstellen. De bodem van de spaarpot met zuurverdiende euro’s, noodzakelijk voor tegenslagen, die steeds meer in zicht kwam of de reserve voor een pensioen dat je als ondernemer niet anders kan opbouwen ……
Iedereen kent deze verhalen en we weten hoe schrijnend. De gevoelsongelijkheid. Ik hoef het niet uit te leggen, maar ik wil het wel graag benadrukken. Onderstrepen om zo gauw de horeca opengaat, te reserveren om te eten, als we al niet ondertussen zo veel mogelijk hebben besteld. Er zijn met zijn allen voor de mensen die echt onze steun nodig hebben.
Maar ook dan is niets menselijks ons vreemds. Want hoe blij we ook zijn dat we weer naar de kapper mogen of de nagelstudio. Er zit ook nog een heel andere kant aan dit verhaal. Hoe goed we ook willen en bedoelen. ‘Dan krijgen klanten een belletje met morgen mogen we weer open, we bellen u om zo snel mogelijk in te plannen dat we uw haar kunnen doen. We gaan expres de dagen en uren dat we dicht zouden zijn open, dus wat kunnen we voor u doen? Wat komt u uit, u kunt maandag of dinsdag? En dan komen de protesten. Nee, kan het niet morgen? Dat gaat helaas niet. Maar het eind van de middag dan? Half vijf of vijf uur? Ik had voor de kerst al een afspraak. Hoe kan dat? We hebben natuurlijk de afspraken die er al staan en die proberen we aan te vullen. Mevrouw om vijf uur moet de winkel dicht zijn. Het kan ons € 4000,- kosten als het niet het geval is. Echt, we proberen u zo snel mogelijk te helpen.
Open mogen is een feest, maar met echt openstaan en meedenken kan het dat voor iedereen zijn.