Danstalent Vivianne Pieters
'Investeer in je talenten en durf te dromen'
passie n ‘Mam, ik word later een podiumbeest’. Deze woorden heeft Vivianne Pieters (22) als klein meisje vaak tegen haar moeder gezegd. Dansen is haar grote passie. Na heel veel scholing, teleurstellingen en vooral veel doorzettingsvermogen heeft de jonge Rijnsburgse haar doel bereikt. Maar Vivianne heeft meer dromen en blijft in haar talenten investeren.
Door Carin van der Spijk-Kralt
Tijdens het concert Passie voor Talent, gehouden op 12 november 2021 in de Immanuelkerk, mocht ballerina Vivianne haar talenten tonen met haar bijzondere worship dance tijdens de verschillende optredens. In een uitgebreid interview vertelt ze over de weg die ze is gegaan om te komen waar ze nu is.
Hieraan voorafgaande wil ze wel graag de volgende disclaimer plaatsen: ‘Het verhaal wat ik vertel is mijn ervaring geweest. Ik ken genoeg andere mensen met andere verhalen. Ik hoop niet dat ik mensen afschrik want elke wereld heeft wel een zwart randje of bladzijde en ik ben absoluut dol op deze gekke wereld waarin ik ben beland. Ik zou mijn levenspad niet anders hebben gewild!’
Vivianne Hannah Pieters is geboren in Leiden. Opgegroeid in Rijnsburg, als jongste in een christelijk gezin met nog een zus en broer. Na de basisschool deed ze de middelbare school op het Koninklijke Conservatorium in Den Haag. Vervolgens heeft ze HBO gedaan op Lucia Marthas Institute for Performing Arts in Groningen.
Talent
Als klein meisje wist ze al dat ze later op het podium wilde staan. Vivianne hierover: ‘Ik was vast beraden en zelfverzekerd dat het mij zou gaan lukken. Ik voelde dat ik anders was dan anderen en dat ik de uitzondering op de regel zou zijn…Best wel naïef natuurlijk. Mijn zus is 9 jaar ouder dan ik en ging mij al van alles aanleren zoals de kabouter plop dans tot aan buikdansen.
Ik wilde ontzettend graag op ‘echt’ dansles. Ik kwam bij Ita de Hes terecht die een dansstudio had in Rijnsburg naast de oude Julianaschool. Ita is echt mijn dansmoeder. Zij gaf met ontzettend veel passie en plezier les. Ik groeide door de leeftijdsgroepen heen en zat vaak met oudere meiden in de groep. Ita ontdekte dat er veel talent was op haar school en richtte speciaal voor ons een ‘talentenklas’ op. Dit betekende: maandagavond na school balletles en spitzenles, dinsdagavond jazz les, donderdagavond wedstrijdgroep waardoor we soms zondag de hele dag wedstrijden hadden en de hele zaterdag danslessen van verschillende docenten die ontzettend goed gespecialiseerd waren in een bepaald soort dansstijl. Zo kreeg ik onder andere balletles van juf Evgenia die uit Rusland komt. Dankzij haar lessen kwam ik op de balletacademie terecht. Doordat je zo groeit en geprezen wordt kreeg ik daar ontzettend veel zelfvertrouwen van. Ook hou ik van de afwisseling en een druk leven. Hoe meer ik danste, des te meer groeide de passie.’
Keerzijde
Graag had Vivianne al vanaf groep 7 naar de balletacademie gewild. Haar ouders vonden haar nog erg jong en wilden dat ze ‘gewoon’ de bassischool in Rijnsburg moest afmaken. Vivianne deed voor de balletacademie in Amsterdam auditie maar kreeg toen te horen dat ze te lang en te oud was. Gelukkig werd ze als 11 jarige wel in Den Haag aangenomen. In een speciale klas van 5 mensen heeft ze hard gewerkt om in te stromen vanaf de 2e klas.
Vivianne over deze periode: ‘Hier begon dan ook de keerzijde voor mij van de danswereld, wat ik toen nog helemaal geïdealiseerd had. Doordat mensen al 2 of 1 jaar bij elkaar in de klas zaten was het voor mij erg lastig om aansluiting te vinden. Mijn vooruitgang stagneerde, mijn lichaam begon ‘ernstig’ te veranderen en ik moest naar een diëtiste omdat ik ‘te veel’ aankwam. Verder miste ik de verschillende dansstijlen. Mijn lerares zei altijd wel dat ik helemaal opleefde als er optredens waren. Dat was ook zo! Er gebeurt iets magisch van binnen als je met kriebels in de coulissen staat en dan het podium opstapt in een prachtig kostuum met felle lichten waardoor je alleen wat schimmen van mensen ziet die aan het eind een overdonderend applaus aan je geven.’
Vivianne was vanwege haar ‘gedrag’ van HAVO naar VMBO gezet met de belofte dat als ze hard zou werken ze wel weer terug naar de HAVO mocht. Deze belofte bleek achteraf leeg. Na haar diploma kwam er een einde aan de balletacademie.
Vivianne heeft toen op een ‘normale’ school alsnog haar HAVO diploma gehaald. ‘Achteraf ben ik daar erg blij mee geweest. Ook om een keer met ‘normale’ mensen om te gaan. Overigens kan ik mij nauwelijks iets van deze tijd herinneren. Ik zat in therapie om dingen uit mijn verleden te verwerken en ook van de balletacademie natuurlijk. Ik was gediagnostiseerd met een burnout’, vertelt ze.
Levenslessen
Na deze 2 jaar en het HAVO diploma op zak brak er een nieuwe tijd aan met audities voor HBO scholen. Er volgde weer een streng en zenuwslopend auditie proces.
‘Gelukkig durfde Lucia Marthas het met mij aan. Het eerste en tweede jaar voelde oprecht als een warm bad. Ik had mijn vrienden thuis en een bijbaantje bij Corpus. Verder lukte het om mijn passie terug te vinden. Vooral in nieuwe stijlen als urban en in de zang- en spellessen. In het derde jaar kreeg ik veel keelontstekingen die ook maar niet weggingen waardoor uiteindelijk besloten was om mijn amandelen eruit te halen. Toen ik hiervan hersteld was begon het hele uitzichtloze corona avontuur…….Ik was nog niet werkzaam als zzp’er en kreeg geen financiële steun van de overheid. Ook back-up baantjes zoals in de horeca vielen weg. Uiteindelijk mochten we toch onze eindpresentatie filmen en tentoonstellen in verschillende Pathé bioscopen in Nederland. Ook het jaar erna mocht de eindpresentatie doorgaan. Wel voor maar 100 man en hebben we 10 voorstellingen in 2 dagen gespeeld. Dat was ontzettend hard werken maar zeker een goede ervaring om mee te nemen in het werkveld. Dat ik de balletacademie heb gedaan onderscheid mij juist van de andere danseressen in de show wereld.’
Door haar grenzen keer op keer te verleggen, heeft dit Vivianne krachtig gemaakt, zowel fysiek als mentaal. ‘Het zijn levenslessen, waarbij je altijd moet blijven geloven in je eigen kunnen en je dromen najagen. Never Give Up!'
Houvast
Haar christelijke opvoeding en haar geloof in God is haar houvast. ‘Als mijn verdriet te groot wordt of als ik niet meer kan geeft Hij mij kracht en weet ik dat ik er nooit echt alleen voorsta’, zo heeft Vivianne ervaren. Ze vervolgt: ‘De danswereld is niet een christelijk wereldje. Het is soms lastig om het juiste pad te blijven volgen. Eerst schaamde ik mij ervoor. Maar nu ik dat juist niet meer doe heb ik de meest interessante gesprekken gehad met mensen waar zij dan in geloven. En iedere keer als er weer een ‘mogelijke’ theorie wordt verteld over hoe wij hier met z’n allen terecht zijn gekomen denk ik, dat christelijk geloof is zo’n gek verhaal nog niet. Wat ook erg bijzonder is, is dat je als danser nooit goed genoeg bent. Er is altijd wel iemand die leniger is of conditioneel beter of juist meer pirouettes kan draaien. Maar bij God ben ik wel goed genoeg en Hij vindt het prachtig als ik voor Hem dans. Vroeger droomde ik ervan om die houten stijve kerkbanken uit te springen en gewoon te gaan dansen.’
Sinds afgelopen zomer is Vivianne ingeschreven bij de Kamer Van Koophandel. Hierdoor heeft ze in corona tijd kleine werkzaamheden kunnen aannemen zoals shoots, videoclips en eenmalige optredens. Via danseres Michelle Tijhuis, die inmiddels haar eigen agency heeft, is Vivianne terecht gekomen bij de Winter Revue in Worms Duitsland. ‘Het was hard werken. Maar wat was het gaaf om te doen. Ik ben een ervaring rijker en het smaakt zeker naar meer’, laat Vivianne lachend weten. Binnenkort vertrekt ze voor 5 maanden naar Spanje en gaat ze werken als danseres in het water circus Alegría.
Mijn familie is mijn fundament, zonder hun had ik het niet gered
Op de vraag hoe ze haar toekomst ziet vertelt ze enthousiast: ‘Voorlopig is mijn doel echt financieel onafhankelijk te worden. Als we eindelijk die zwarte corona bladzijde mogen omslaan dan wil ik heel graag in een musical hebben gespeeld (Soldaat van Oranje, Chicago, Moulin Rouge). Ik wil in New York zijn geweest en hebben gedanst in Broadway’s dance centre. Ik wil op een cruise hebben gezongen en gedanst het liefst. Maar ik wil ook een concreter plan hebben hoe er weer meer aanbiddingsdans terug kan komen in de kerk en in de wereld waardoor mensen buiten de kerk ook erdoor geraakt kunnen worden. Een andere misschien onwerkelijke droom is om een eigen show te mogen maken en daarmee op tour te kunnen. Zoals Simone Kleinsma afgelopen jaar heeft mogen doen. Hierin kan je ontzettend persoonlijk worden en dingen die je raken met een groot publiek delen.’
Vivianne wil iedereen adviseren om te investeren in je talenten: ‘Laat alles wat je nu nog tegenhoud om je passie en talenten achterna te gaan los. Wat corona leert is: wees flexibel en denk in oplossingen en niet te veel in problemen. Laat de problemen los die je niet kan controleren en werk aan de problemen waar je wel wat mee kan. Verwerk je pijn en besef wat je allemaal hebt meegemaakt en hoeveel levenslessen je leert en hebt geleerd. Wees dankbaar!’
Tot slot laat Vivianne weten dat het zo fijn is om familie als een sterk fundament te hebben: ‘Ik kan altijd bij hun terecht. Hierdoor kan ik mijn vleugels uitslaan. Zonder hun had ik het niet gered’.
Voor wie Vivianne wil volgen in het najagen van haar dromen kan haar volgen op instagram viviannehannah
De kleine foto's hierboven zijn gemaakt door:
(van boven naar beneden)
TJ-wheels - Till Schleinitz, Sanneproducties - Sanne Feringa, Davepluscamera - Dave Pelham.
