Huwelijksboot van Wim en Dineke meert aan bij mijlpaal
‘Het was geen grote brulloft’
Op 3 augustus 1962 gaven Wim van Duin (82) en Dineke van Duin-Maagdelijn (77) elkaar het jawoord. De ringen werden omgeschoven en inmiddels is het een diamanten echtpaar dat zestig jaar lief en leed met elkaar deelt. Een hecht paar.
Door Piet van Kampen
Wim en Dineke zijn geboren en getogen Kattekkers. De bruidegom verloochent zijn afkomst niet, want hij kan zo lekker op z’n Katteks een praatje doen. Geen praatje op De Wurft waar hij zijn Dineke leerde kennen.
‘Zij zat op een muurtje bij de toenmalige muziektent en ik ging naast haar zitten. Toen liep haar hondje weg en wij samen er achteraan. Dat was het begin en ik vond het wel een leuke meid’, gniffelt hij fijntjes.
Leuke meid
Met ‘die leuke meid’ stapte hij in het huwelijksbootje. ‘Het was geen grote ‘brulloft’ maar we hebben wel een leuke dag gehad. Met de bus naar Avifauna in Alphen aan den Rijn en verder thuis bij de ouders van Dineke gevierd.’
Uit hun echtverbintenis werden Ina, Ton en Diana geboren. Inmiddels is het echtpaar de trotse grootouders van zeven kleinkinderen en een achterkleinkind.
Dat het leven voor- en tegenspoed kent, heeft het paar helaas ondervonden. Dochter Ina leed op 29-jarige leeftijd aan een spierziekte en dat was een zwarte dag in hun leven.
Hoe groot kan een contrast zijn als een aantal jaren een hoogtepunt wordt gevierd als het gezin ter gelegenheid van de 25-jarige bruiloft van hun dochter Diana een cruise op de Middellandse Zee maakt?
Van zee naar de wal
Aanvankelijk trok het jonge stel in bij de ouders van Dineke, maar na gezinsuitbreiding werd een woning aan de Boekhorststraat betrokken. Later werd er verhuisd naar de Helmbergweg, vervolgens naar De Waal Malefijtstraat en de Cattenstraat. ‘Dat was een speciale woning voor de zorg van Ina’, licht Wim toe.
Toen Ina naar een zorgcentrum in Leiderdorp ging, werd er nog even in de Te Brittenstraat gewoond alvorens hun huidige stekje aan de Randweg werd betrokken. De heer des huizes verdiende de kost eerst op zee op de koopvaardij en later bij een baggerbedrijf. Vanwege de gezondheid van de oudste dochter ging hij aan de wal werken en werd conciërge in de sporthal Rijnsoever. ‘Ik vond het jammer want ik had graag bij het baggerbedrijf willen blijven werken’, bekent hij openhartig.
Dineke voedde de kinderen op en was vaardig met naald en draad. Wim daarentegen had als grootste hobby het vervaardigen van netten voor de garnalenvisserij die hij graag beoefende, was supporter van Quick Boys en volgt sporten zoals uiteraard voetbal, tennis en boksen op TV, maar vindt de Tour de France het ultieme hoogtepunt.
Het echtpaar genoot vooral na het pensioen van vakanties in Duitsland, Oostenrijk en Frankrijk ‘maar nu is het allemaal voorbij' weet ook het paar dat nog steeds gek is op elkaar. ‘Ik vind het nog een schat, een lekker wijf', lacht Wim ‘en hij is een lekkere vent maar soms ook niet', dient Dineke direct met een knipoog van repliek.
‘We respecteren elkaar en dat we het zo nog maar een tijdje mogen houden', zijn zij eensgezind. Het huwelijksjubileum zal binnenkort in gezinsverband met een lekker diner worden gevierd.