Afbeelding
Foto: pr

Miniatuurtje

Foto's roepen herinneringen en andere beelden op. Kleine gebeurtenissen, vergeten ontmoetingen.         Adri van Beelen beschrijft ze in miniatuurvorm.

Brood

Ouwe Dirk haalde altijd geld op voor het dooiefonds. Hij zette zijn fiets altijd tegen het schuurtje van de familie Kuyt op het dammetje bij de Duinstraat. De Duitsers hadden het dammetje niet gesloopt, de Kattekers zelf echter stonden te popelen om het tegen de vlakte te gooien. Maar nu nog even niet. Het was 1950 en er woonden nog allemaal mensen, die het best naar hun zin hadden in deze verouderde woonomgeving. Ze voelden zich er thuis. Dus aan de Duinstraat viel voor de sloop- en bouwbedrijven voorlopig nog geen eer te behalen.

‘Hallo?’, riep ouwe Dirk door de geopende deur. Zou Kuyt thuisgeven? Of was hij weer een of andere boerenkermis opgegaan? Je wist nooit waar hij precies uithing, het was nogal een uitgaanderig tiep. Het kon ook wezen dat hij Dirk gewoon niet gehoord had, want Gerrit was behoorlijk hardhorend, ja, je kon gerust zeggen: stokdoof.

‘Hallo, Gerrit! Ben je thuis!?’

Het duurde best een poosje voordat Gerrit Kuyt kwam aansloffen en een beetje argwanend naar ouwe Dirk keek. Als ouwe Dirk langskwam was er altijd iets bijzonders aan de hand. Want Dirk was behalve geldophaler voor het dooiefonds ook doodbidder, iemand die na een overlijden de nabestaanden inlichtte. En daar had Gerrit weinig trek in.

‘Gerrit’, zei ouwe Dirk op plechtige toon. ‘Het spijt me man, maar je zuster Annie is dood.’

Gerrit keek even verbaasd op en schudde toen het hoofd. Had hij het nou goed gehoord en werd hem door ouwe Dirk een aanbod gedaan? En hij antwoordde: ‘Bedankt hoor Dirk, maar ik hoef geen brood.’

Ouwe Dirk keek Gerrit verbaasd aan en nam zijn pet af, wellicht om zijn woorden kracht bij te zetten.

‘Nee!’, riep hij op dubbele sterkte, ‘je zuster is dood!!’

‘Ik zeg toch: ik hoef géén brood!’, riep Gerrit geïrriteerd terug.

Toen maakte ouwe Dirk van zijn hand een kokertje en hield deze bij Gerrits oor.

‘Je zus-ter-is-dood!!!’

Gerrit haalde zijn schouders op en sprak op toegeeflijke toon: ‘Nou ja, als je zo aandringt… één sneetje dan.’


Staande ovatie voor DVS

vervolg voorpagina

DVS kreeg een monsterscore van 96.60 punten en versloeg hiermee alle grote korpsen, inclusief alle toporkesten uit de Bollenstreek. Een enorme ontlading na een historisch optreden.

Direct na het marsoptreden stond de finale van de show op het programma. De Marchingband had de aanwijzingen van de jury vrijdag goed ter harte genomen en dit leidde tot een prachtige uitvoering van de show SEASONS waarin de Vier Jaargetijden van Vivaldi centraal staan. 

Ook hier weer een staande ovatie en ging het spannend worden hoe hoog DVS zou eindigen. Dit werd zondagavond bekend. Het werd een enorme verrassing. DVS werd 2e tussen wereldtoppers uit Japan en Taiwan, maar voor de gehele Nederlandse concurrentie. Bovendien kreeg DVS de prijs voor het beste slagwerk en de beste brass tijdens de showwedstrijden.

Direct na de zomervakantie zullen de Marchingband en de Junioren van DVS worden gehuldigd voor het behalen van de wereldtitel. Hier zal ook het Katwijkse publiek en de fans uitgebreid bij worden betrokken.

Derde plek Flora Band

De Flora Band uit Rijnsburg behaalde de derde plaats bij het onderdeel Mars. 

De leden van de Flora Band moesten hun titel verdedigen bij de mars wedstrijden. In 2017 werden zij wereldkampioen op het onderdeel Mars-World Division. 

Na diverse optredens was zaterdag al bekend dat de Rijnsburgse muzikanten met 92,50 punten een voorlopige derde plek in het algemeen klassement hadden veroverd. Dit bleek ook de definitieve uitslag, waarbij DVS uit Katwijk de wereldtitel pakte met maar liefst 96.69 punten. K&G uit Leiden bleef de Rijnsburgers net voor, maar waren teleurgesteld met deze tweede plek.