Nostalgisch Katwijk (ingekleurd)
Nostalgisch Katwijk (ingekleurd) Foto: pr

Miniatuurtje

Foto's roepen herinneringen en andere beelden op. Kleine gebeurtenissen, vergeten ontmoetingen.         Adri van Beelen beschrijft ze in miniatuurvorm.

Greetje

Liefste vader en moeder,

In mijn vorige brief liet ik jullie weten dat ik momenteel in Katwijk aan Zee woon. Dat kennen jullie toch ook nog wel van jullie tijd in Leiden? Het is hier prachtig en heerlijk. Ik woon in een klein maar gerieflijk huis aan de Voorstraat en maak dagelijks een wandeling door het dorp. Er valt voldoende te schilderen, daarom wil ik hier gaarne blijven wonen.

De mensen zijn ietwat stug doch als men ze wat beter kent ook wel vriendelijk. Sinds kort heb ik mijn oog laten vallen op een alleraardigst meisje. Ze woont naast de Nieuwe Kerk, dat bouwwerk dat een beetje te fors is uitgevallen voor een vissersdorp. Maar ach, het zal wel zijn om het prestige van burgemeester en wethouders op te poetsen. De toren lijkt op die van de Muiderkerk. Zou het toeval zijn?

Tegenover de kerk wonen de weeskinderen. Zij worden gelukkig goed onderhouden. Maar naast de kerk woont dus Greetje. Ze is lief, voorkomend en behulpzaam. Ze heeft me in de eerste weken van mijn verblijf wegwijs gemaakt in het dorp. Ze kwam aanlopen en zei pardoes: ‘Hallo, u bent vast nieuw hier.’ We raakten meteen geanimeerd in gesprek. Ooit wil ze hier weg, zegt ze, naar Frankrijk. Dat moet een onnoemlijk mooi land zijn. Ik heb haar geschilderd. Ze moest eerst toestemming vragen aan haar ouders. Zij hadden geen bezwaar.

Ik zette haar op een duintop en ben gaan schilderen. Urenlang heb ik naar haar gekeken, en ik ben nog steeds niet uitgekeken. Dus ik zal haar wel vaker schilderen. Zo kan ik mooi met haar in contact blijven. Morgen kan ik haar weer schilderen, zittend in een hittekar. De hittekarren staan achter een boerderij naast de kerk. Er is ook een smederij bij. En een hooiberg, maar die is momenteel niet in gebruik.

Nu ga ik stoppen met schrijven, want u begrijpt, ik moet het penseel weer gaan hanteren. Ja, ik wil een groot schilder worden.

Veel liefs, jullie liefhebbende zoon Bernard.