Toch Mooi
And so this is Christmas and what have you done?, another year over.
Waar ik niet omheen kan, is corona. Hier komt een eigenschap van mij, die ik van mijn moeder heb geërfd goed van pas, namelijk te accepteren wat je toch niet kan veranderen. Dus nee, ik ga er niet echt erg onder gebukt.
Op 1 april was er natuurlijk mijn mislukte poging om met een cirkelzaag mijn wijsvinger ter linkerzijde af te zagen, het is nu ruim 8 maanden terug. Het gevoel is half terug, maar de verwarming laat deze tijd van het jaar nog echt te wensen over.
Ik heb de overloop opgeknapt, die was opgetuigd in de beste smaak van de vroege jaren tachtig, dus met teak deuren in de olie. Die kostten destijds 400 gulden per stuk, met de kozijnen erbij. Ze werkten nog goed, maar pasten niet meer in de tijdgeest, alles is nu wit met zwarte knoppen, dat hoort. Net als alle zwarte rechthoeken die ingebrand worden op ons netvlies als we naar woonprogramma’s kijken.
Grappig is dat er vijf nieuwe deuren waren die ik alle vijf van gelijke breedte inschatte, maar dat uitgerekend de duurste 5 cm smaller was, wat resulteerde in een beetje ontzetting bij het uitpakken van de eerste keer en iets meer ontzetting toen bleek dat bestelling twee door de fabrikant fout was gemaakt en dat er een levertijd was van een maand of drie voor alle drie de keren, nu lachen we er om.
Vanaf juli ben ik erg weinig kookhydraten, weinig eiwitten en gematigd vet gaan eten, terwijl ik ook alle alcohol in de ban heb gedaan. Dit resulteerde in een gewichtsafname van 26 kilo dat en is nu nog drie kilo af van mijn doel, een BMI van onder de 25 en geen Insulineresistentie meer.
Een belangrijke stap gemaakt in het terugdringen van mijn CO2 footprint, namelijk het plaatsen van een isolatielaag van 9 cm aan de binnenkant van de steens buitenmuur van mijn woonkamer. Ik zei het al, toch een mooi jaar. De energienota gaat denk ik naar onder de 100 euro per maand.
Prettige feestdagen en een gelukkig nieuwjaar.
Johan Hamert