‘Goed onderwijs sleutel tot beter leven’
Jarenlang werkte Joop Burgerhout in de regionale jeugdzorg. ‘Een goed werkend systeem met betrokken medewerkers
Door Aad van Duijn
die zorgden voor een goede opvang en begeleiding van jongeren. Helaas is veel wegbezuinigd, waardoor overlast, ongemak en ongewenste situaties toenemen’.
De laatste twintig jaar woont Joop met zijn gezin in Voorschoten. Behalve dat hij doceerde aan een hogeschool start hij in 2022 met het verzorgen van colleges theologie aan een universiteit op de Molukken. ‘Mijn colleges gaan over de Bergrede’.
Op latere leeftijd kwam Joop erachter dat zijn biologische moeder Molukker is. ‘Opgegroeid ben ik in Katwijk, waar mijn ouders mij op vijfjarige leeftijd adopteerden. Ik woonde daarvoor in een weeshuis in Utrecht.’
‘De jaren in Katwijk en zeker mijn ouders, vormden me. Daar ligt ook de link naar de studie theologie die ik later deed. Ik groeide gelovig op en ben dat nog steeds, zij het dat ik wars ben van gelijk willen hebben en hokjesplaatserij. Het liefhebben van God en van je naaste, daar gaat het om. Dat is mijn geloofsovertuiging.’
Gedreven door nieuwsgierigheid en de wil om te weten, bleef het bij Joop niet alleen bij deze studie. ‘Ik behaalde mijn lesbevoegdheid en behaalde graden in drie andere disciplines. Ik ben ervan overtuigd dat scholing de sleutel is naar ontwikkeling en uiteindelijk verbeteringen. Dat begint al met goed basisonderwijs. Zelf ben ik daar een voorbeeld van. Een leven lang deed ik mijn voordeel met het goed verzorgde en inhoudelijk kwalitatief goede onderwijs van de ‘Van-Rooijen-school’: de Opleidingsschool aan de Parklaan.’
Kennis
‘Kenmerkend voor de werkwijze in de jeugdzorg destijds was het erop afstappen. Marcel van Tol was daar een goed voorbeeld van. Daarnaast boden we met het concept Scum een uitnodigende plek voor jongeren, die soms andere ideeën wilden vormgeven. Bovenal bleek dat het werkte. Dat gold ook voor het Jongeren Advies Centrum (JAC), waarbij ik van 1984 tot ’95 betrokken was. Helaas is veel door onnodige bezuinigingen tenietgedaan. En het effect is plaatselijk zichtbaar. Los van het gebrek aan zorg en begeleiding kost het de gemeenschap veel geld door niet preventief, maar nu vooral zorgend achteraf aan de slag te moeten en de organisaties vaak meer werken als een folderuitgiftebalie.’
‘Het doek voor mij viel in 1995. Het jaar dat we een groot aantal incestgevallen signaleerden. Het was voor mij onbegrijpelijk dat daarmee niets gedaan werd. Het voor mijn gevoel in de doofpot stoppen, raakte me diep. Ik vertrok als jeugdhulpverlener en kwam als interim-directeur in dienst bij het welzijnswerk in Noordwijk. Later werkte ik bij het Riagg en werd docent psychologie aan de Hogeschool in Leiden. Dat laatste combineerde ik met een behandelpraktijk in Voorschoten, sinds 2001 mijn woonplaats. Daar begeleidde ik niet alleen jongeren, maar ook volwassenen. En dat doe ik nog steeds.’
‘Ik ben inmiddels 67 en ga komend jaar doceren in het land waar mijn voorouderlijke roots liggen en waar ik betrokken ben middels een aantal activiteiten, zoals een stichting voor verkoop van producten - waarmee zelfstandig geld verdiend kan worden - en het organiseren van kennisoverdracht. Zoals ik al noemde, zie ik in het genereren van kennis de mogelijkheid om tot veranderen te komen.'
Geloof
Het geloof speelt nog steeds een bepalende rol bij Joop Burgerhout. ‘Ik probeer daarmee wel bij de kern te komen en wens geen energie te steken in vormen van muggenzifterij. Dat gold ook begin zeventiger jaren toen ik in Katwijk betrokken raakte bij Youth for Christ. Een beetje een vlucht uit de klassieke manier van geloven, wat me achteraf teleurstelde.’
‘Natuurlijk ervaar ik dat ook in Katwijk veel veranderd is. Hoe langer ik uit Katwijk ben, hoe meer ik het respecteer. De onderlinge saamhorigheid, met veelal oog voor elkaar, en vooral het ‘nederig’ kunnen zijn. Eigenschappen die ik waardeer en die me aanspreken. Ik ervaar deze attitude ook bij de mensen van de SGP. Een groep die ik in de loop der jaren en in mijn contacten met bestuurders van deze overtuiging, heb leren waarderen, al belijden we het geloof anders. Het succes binnen de jeugdzorg was mede te danken aan vaak deze gelovige vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor de opvang van jongeren. Gewoon doen. Dat was hun geloof en ook hun kracht! In de liefde voor de naaste, vervagen grenzen!’
Dammen
Bekendheid kreeg Joop Burgerhout op jongere leeftijd door het dammen. Hij presteerde op ereklasseniveau, speelde simultaans en beoefende het blindspel. Jarenlang vulde hij wekelijks een goed gelezen rubriek in lokale kranten over deze edele denksport. ‘Sinds drie jaar dam ik weer, na bijna 35 jaar niet gespeeld te hebben, bij het Leids Damgenootschap. Verliezen echter is nog steeds vreselijk voor me'.
Straks start voor Joop op de Molukken een nieuw avontuur. ‘Ik ga daar theologie doceren. Mijn familie in Voorschoten krijg ik die paar maanden niet mee. Inmiddels hebben mijn twee zonen in onze regio volop hun activiteiten. Eén van hen loopt trouwens stage bij De Brug en vindt dat geweldig. Leuk dat ook bij een volgende generatie Katwijk en deze gemeenschap wederom aanspreekt.'
