Katwijkse Malissa van Rijn vindt haar draai in Barcelona
‘Na waterpoloavontuur kan ik altijd nog vakkenvullen’
Voor het avontuur is Malissa van Rijn verhuisd naar Barcelona. De 26-jarige sportvrouw speelt er sinds september op hoog niveau waterpolo voor Club Natació Catalunya. Het leven van water, zon, zee, palmbomen en werk bevalt de geboren Katwijkse goed. Wel zou zij haar vriend en familie graag vaker om zich heen hebben. ‘Maar als het zonnetje hier schijnt, ben ik al blij.’
Tekst
Tim Brouwer de Koning
Natuurlijk wist de ervaren sportvrouw waar zij aan begon, toen zij dit voorjaar in goed overleg met haar vriend Jasper Haasnoot koos voor een buitenlands avontuur. ‘Jasper is ook waterpoloër’, zegt zij tijdens het telefonische interview vanaf haar Barcelonese slaapkamer, ‘maar dan bij ZVL-1886 in Leiden. Ik heb ervoor gekozen om mijn eigen droom na te jagen. Jasper, met wie ik al 11,5 jaar samen ben, heeft me daarbij aangemoedigd. De keerzijde daarvan is dat wij elkaar nu minder vaak zien. Behalve dan met face-time. Ook zoeken we elkaar een enkel keertje op. Maar zelfs als we dat vaker zouden proberen, kan het amper omdat alle weekends gevuld zijn met waterpolowedstrijden. En doordeweeks werken we.’
Tot zo ver de minpuntjes van het avontuur. De voordelen wegen er volgens Malissa van Rijn ruimschoots tegenop. Om te beginnen is de linkshandige schutter een gewaardeerde kracht bij Club Natació Catalunya, een gedegen middenmoter in La Liga, de hoogste klasse van de Spaanse waterpolocompetitie. Met een jaarcontract kan zij zich ook financieel bedruipen. ‘Het gaat er hier professioneler aan toe dan in Nederland, waar ik mijn brood niet kan verdienen met waterpolo. Hier krijg ik salaris en onkostenvergoedingen.’
Feestdagen
Minstens zo belangrijk vindt Van Rijn de ‘secundaire arbeidsvoorwaarden': de dagelijkse trainingen, het vervoer naar wedstrijden (‘de metro en trein in en rond Barcelona zijn prima, een vliegreis is niet nodig'), maar ook de huisvesting. De nieuwkomer deelt een compact appartement in de binnenstad met twee huisgenoten, van wie zij er een al jaren kent. Haar vriendin Roline Schuijt maakte de overstap van het Nederlandse waterpolo (ZVL-1886) naar Club Natació Catalunya al eerder. ‘Verder regelt de club vliegtickets, waarmee ik rond de feestdagen even kan terugkeren naar Nederland. Top.'
Tussen haar dagelijkse trainingen en zaterdagse wedstrijden door heeft Van Rijn bovendien voldoende tijd om te blijven werken. Dat deed zij ook in Nederland al als consultant van Significant Synergy. ‘Wel heb ik na een maand verlof mijn werkzaamheden in goed overleg teruggebracht tot 16 uur per week. De afgelopen jaren heb ik ruimschoots ervaring opgedaan met werken op afstand, dus dat ik nu in Spanje verblijf vormt geen probleem.’
'Als sportvrouw moet ik niet langer wachten. Werken kan ik mijn hele leven nog'
Driegangenlunch
Tussen alle afwisselende werkzaamheden door vindt de voormalige sportvrouw van Katwijk (2016) ook nog tijd om te genieten van het leven in Barcelona en omstreken. ‘Ik ben dol op de zon en die schijnt hier ook in het najaar vaak nog lekker. Zelfs in november heb ik nog even op het strand gezeten. Heerlijk. Verder begin ik te wennen aan de Spaanse maaltijden. Aanvankelijk vond ik de avondmaaltijden veel te laat. Dan viel ik voor een clubetentje om tien uur bijna om van de honger. Maar ook de ‘ochtendtraining’ begint laat: pas om 12 uur en duurt tot half drie. Daarna schotelen ze ons een warme driegangenlunch voor die veel uitgebreider is dan de boterhammen die ik in Nederland tussen de middag at. Het is zo’n ander ritme, maar inmiddels kan ik ermee uit de voeten.’
Dat ook haar huidige woonplaats gebukt gaat onder een pandemie, merkt Van Rijn momenteel nauwelijks. ‘Wel moeten we vaak mondkapjes op, zelfs in de fitnessruimte. Dat is best lastig, maar iedereen doet het zonder morren. Publiek is welkom bij wedstrijden en restaurants en kroegen zijn gewoon open. Alleen op zondag ligt het leven hier bijna stil, maar dat komt niet door corona maar omdat Spanje nogal katholiek is.’
Desondanks vliegen de dagen, weken en maanden voorbij voor Van Rijn, die zich ook in het Spaans verstaanbaar probeert te maken. ‘Taal vind ik leuk. Ik versta het steeds beter. Dat moet ook wel, want niet alle speelsters spreken hier evengoed Engels. We hebben een keepster uit de Verenigde Staten, maar verder veel Spaanse speelsters, uit Barcelona maar ook van buiten Catalonië. Als we zaterdag de wedstrijd tegen Sant Andreu winnen naderen we de top vier van Spanje. Die clubs maken de dienst uit en zijn ook alle vier nog actief in de Europa Cup.’
Ervaring
Van Rijn heeft die internationale ervaring ook, maar dan opgedaan als speelster van ZVL-1886. Mede door haar Europese verrichtingen - vermoedt de voormalige Katwijkse - is zij in beeld gekomen bij de leiding van Club Natació Catalunya. Zonder dat zijzelf uitkomt voor het Nederlands waterpoloteam behoort Van Rijn nu toch tot het grote contingent waterpolosters dat in het buitenland furore maakt. ‘Na Jong Oranje heb ik er bewust voor gekozen om na mijn studie gelijk fulltime te gaan werken.’
Des te verrassender is haar stap naar het buitenland, een meisjesdroom die op haar 26ste toch nog uitkomt. Haar coach Gabor Egedi kan zich vinden in haar plannen, net als haar baas bij Significant Synergy, haar vriend en haar familie, maar bovenal springt Malissa van Rijn zelf vol vertrouwen in het diepe. ‘Als sportvrouw moet ik niet langer wachten. Werken kan ik mijn hele leven nog. Desnoods ga ik ergens vakken vullen.’
Mocht het daarvan komen, dan kan Malissa van Rijn ongetwijfeld terugzien op een boeiende episode uit haar waterpololoopbaan. Op haar elfde in Katwijk begonnen bij de plaatselijke zwem- en poloclub schopte zij het tot sportvrouw van Katwijk en veel speelminuten bij de Leidse eredivisionist ZVL-1886 en Jong Oranje. Maar de laatste stap, die over de landsgrens, zet Van Rijn alleen op basis van haar sportieve talenten, maar ook door haar vermogen om afgewogen beslissingen te nemen.
‘Over deze stap heb ik enkele maanden goed nagedacht. Natuurlijk mis ik mijn vriend, mijn ouders, maar stiekem vind ik dit avontuur toch ook wel heel leuk. Ik jaag hier mijn topsportambities na en kan daarna in het zonnetje uitrusten, onder de palmbomen.'
