Miniatuurtje
Foto's roepen herinneringen en andere beelden op. Kleine gebeurtenissen, vergeten ontmoetingen. Adri van Beelen beschrijft ze in miniatuurvorm.
Geschaakt
Jarenlang kwam Andries in Café De Landbouw aan de Vliet. Hij leek vergroeid met de tapkast en de kastelein zag hem als een familielid dat af en toe een borreltje verdiende. Andries kwam altijd alleen, maar op een dag in november verscheen hij met een jong, knap meisje aan zijn zijde. Iedereen zag dat zij het nieuwe dienstmeisje van de dokter was.
'Ik ga weg,' zei hij. 'En zij gaat met me mee.' Mensen om hen heen vroegen waar ze naartoe gingen. Naar een plek waar het beter was dan hier in Rijnsburg, zei Andries. Een plek waar ze niet zo hard hoefden te werken. Verliefd keek het dienstmeisje naar haar vrijer op en vlijde haar hoofd tegen zijn schouder. Ze geloofde in hem.
'We gaan ons inschepen in Amsterdam, en dan... de oceaan op, naar een ver, ver land.'
'En wat moet je daar dan doen?' vroeg ouwe Nelis, die altijd aangeschoten was. 'Werk vinden,' antwoordde Andries, 'en dan trouwen en gelukkig worden.'
'Maar dat ken hier in Rijnsburg toch ook?' merkte de kastelein nuchter op. Hij had er wel meer zien vertrekken en later met hangende pootjes terug zien komen.
Even later stapten ze op de tram, allebei met één valies in de hand. En 's avonds liep de dokter onverwachts het etablissement binnen. 'Is het waar?' vroeg hij. 'Is Marleentje met die lapzwans het dorp uit?'
De kastelein keek de huisarts lodderig aan. 'Ik zou niet weten over wie u het hep, dokter.'
'Over die Andries, die klaploper die ons dienstmeisje geschaakt heeft.'
'Wacht even,' zei de kastelein. 'Die jongen is een harde werker, en ik weet ook dat ze allebei van plan zijn om gelukkig te worden. En dat kan je alleen maar prijzen in mensen, nietwaar? Er is al ongeluk genog op de wereld.'
De dokter schudde het hoofd, zette zijn hoed op en verdween.
'We zullen eerdaags wel een lange, gelukkige brief van ze krijgen,' zei de kastelein tegen de andere klanten. En met een stalen gezicht begon hij weer bier te tappen.
Hart Voor Katwijk:
Tarief 'Katwijk rijd(t) mee' voorlopig niet verhoogd
Ingezonden n HVK
Naar aanleiding van de schriftelijke vragen die Hart Voor Katwijk (HVK) het college stelde over de plots verhoogde bijdrage van gebruikers van Katwijk rijd(t) mee, heeft het college geantwoord dat deze verhoging op dit moment niet wordt doorgevoerd.
B&W reageert: ‘We zijn door het Welzijnskwartier niet op de hoogte gesteld van de voorgenomen prijsverhoging. Inmiddels zijn we gezamenlijk overeengekomen deze op dit moment nog niet door te voeren. We gaan met elkaar in gesprek over de achtergrond van deze verhoging en wat hiervoor de juiste oplossing is.’ De eigen bijdrage aan de Wijkhopper zou eind oktober met 50% verhoogd worden, van 1,00 naar 1,50 euro. Het Welzijnskwartier gaf als reden van de verhoging aan dat ze ‘het prijsverschil tussen de wijkhopper en het Automaatje meer op elkaar af te willen stemmen’.
‘Een buitenproportionele kostenverhoging met een absoluut niet plausibele reden’, aldus Leon Krijgsman, die blij is met het besluit van het college. ‘De prijsstijging zou er zelfs voor gezorgd hebben dat de Wijkhopper in sommige gevallen zelfs duurder zou kunnen zijn als de Regiotaxi. Het project zou daarmee volledig haar doel voorbijschieten.
Gelukkig ziet het college dat ook in. We wachten af wat er uit de gesprekken komt want verhoging voor uiterlijke schijn slaat echt nergens op.