Afbeelding
Foto: pr

Miniatuurtje

Foto's roepen herinneringen en andere beelden op. Kleine gebeurtenissen, vergeten ontmoetingen.         Adri van Beelen beschrijft ze in miniatuurvorm.


Hulp

Zuster Annie van de kruisvereniging fietste ’s morgens altijd van patiënt naar patiënt. Ze begon bij oude Dirk op de Middenweg, die ernstig invalide was en gewassen moest worden. Daarna fietste ze naar de Straatweg waar ze bij mevrouw Derks het verband verwisselde. ‘Neem maar lekker twee koekjes bij de koffie, hoor,’ zei mevrouw Derks tegen Annie. ‘Heb je trouwens al een vrijer?’ Annie schudde het hoofd. Een vrijer? Waar moest ze de tijd vandaan halen? Haar patiënten hadden haar nodig.

Mevrouw Derks was altijd positief, zelf na alle narigheid van de meidagen: de beschietingen, de doden, de gewonden, de verwoesting. Heel Valkenburg aan puin geschoten! ‘Het is verschrikkelijk,’ zei mevrouw Derks, ‘maar het kon nog erger. Ik dank God dat wij er nog zijn, kind.’


Daarna ging de wijkzuster naar de familie De Jong op de Kruisweg. Het was een van de weinige huizen die nog redelijk ongeschonden overeind stonden. Halverwege haar route stopte ze op het Castellumplein bij de kerk, of wat daar nog van over was. De kerk was één grote holle ruimte geworden waar de wind ongehinderd doorheen blies. Hier en daar lag nog wat bruikbaar hout. Iemand had het hout op een kar geladen. Op de muur van de kerk stond: Hulp aan Valkenburg, de naam van het comité dat het dorp snel weer wilde opbouwen.


Ze dacht aan de gewonden die ze na de beschietingen verzorgde. Samen met andere zusters had ze dag en nacht door moeten werken. Het waren zware dagen geweest, die meidagen. En ook nu was het nog hard aanpoten. Snel stond ze weer op de pedalen en fietste ze verder. Nu schoot de vraag van mevrouw Derks haar weer te binnen. ‘Een vrijer…' mompelde ze zacht voor zich uit. Ach ja, het zou wel leuk zijn, een vrijer, dacht ze. Maar nu nog even niet. Eerst helpen om het ergste leed te verzachten. Daarna zou ze wel zien. Ze zette haar fiets tegen de gevel van het huis op de Kruisweg en tikte op het raam.


| Foto: pr