Goeiendag neef


Wekelijks in deze krant de mailwisseling tussen Katwijkers Daan en Martin over wat hen bezighoudt.


aan: daan@watermail.com

van: martin@watermail.com

onderwerp: Goeiendag neef



Ha Daan,

Ik maak me zorgen. Dat heb ik niet zo gauw, dat ik me zorgen maak, maar met de verkiezingen in aantocht begin ik me toch een beetje ongemakkelijk te voelen. Ik wil het met je over de Katwijkers hebben die straks weer dakloos zullen zijn, na de verkiezingen. Ja, je zal wel denken, waar heeft m'n neef het over? Ik leg het je uit. Want wat moeten we ermee, met al die Katwijkers die straks een thuis missen. Vroeger was alles duidelijk. Dat weet jij ook nog wel. Je had een grote groep CHU'ers (dat waren de hervormden, van de ‘grote kerk'), een groep Gemeentebelangen (deftige namen hadden de politieke partijen toen), een plukje ARP'ers (dat waren de gereformeerden), SGP’ers had je nog bijna niet (daar zijn later al die CHU’ers naartoe gevlucht, toen het meer dan kleurloze CDA ontstond), dan had je een handjevol VVD’ers (grootindustriëlen en middenstanders), PvdA’ers (rooien had je bijna niet in Katwijk), verder had je vijf stemmen voor de KVP (katholieken moest je met een lantaarntje zoeken in het o zo ketterse dorp) en miniclubjes PSP’ers en CPN’ers (daar zaten wat jongeren in). Ik pluk gewoon effe wat partijen uit mijn geheugen. Alles was nog gemoedelijk en niet zo gepolariseerd als tegenwoordig. Er bestonden nog geen Wildersen of Baudetten (alleen damescorsetten). De Katwijkers wisten nog waarvoor ze stonden, tot welke groep ze behoorden. Het was onbestaanbaar dat een kwart van de Katwijkse bevolking, 24,2 procent om precies te zijn, 7206 zielen (!), op een partij stemde met zulke extreme opvattingen dat geen enkele andere partij met die partij zou willen regeren. Maar het gebeurde. Zoals het ook met Sonny Spek gebeurd was. 7206 Katwijkers die zomaar het bos in liepen, of om het dichter bij huis zoeken, de duinen in liepen, om daar te verdwalen. Ontheemd te raken. Op zoek naar een nieuw thuis. Geen dak meer boven hun hoofd. Dakloos. Erger dan de konijnen. Landmijnen om ze aan de oorlog te herinneren lagen er niet meer. Ja, ik heb het ook niet van mezelf. Ik heb dat gelezen in de KP, van Sonny, dat die Katwijkers ‘een politiek thuis verdienen met een partij die hun terechte zorgen kan adresseren’. Nou, Daan, ik zal je eens wat zeggen: die Katwijkers waar Sonny voor op de bres staat, willen helemaal niet door duin dwalen, ze willen ook geen politiek thuis, ze willen gewoon lekker op de bank zitten, SBS6 kijken met een borreltje en een visje erbij. Zo denk ik erover, Daan. En jij?

Bezorgde groeten van Martin