Kleuren
A
l jaren worstelen overheid en gemeenten met ‘helder taalgebruik’. Het valt ook niet mee om juridisch verantwoorde beleidsnota’s en wollige teksten om te zetten in een taal die voor iedereen te begrijpen is. Zelfs raadsleden kunnen het niet eens worden over de betekenis van bepaalde teksten en woorden.
Neem bijvoorbeeld de vele discussies van de afgelopen weken over de ‘Gebiedsvisie De Mient Kooltuin’.Het schijnt niet duidelijk te zijn wat nu de betekenis is van ‘visie’. Volgens het woordenboek betekent visie: het bezien of bezichtigen, ter kennisneming, ter inzage, wijze van zien of waarnemen, gedachtenbeeld, voorstelling.
Simpele ik zou zeggen: oké, ik heb een visie, maar die visie is dus niet in beton gegoten. Ik kan die visie dus aanpassen.
Maar wat doe je met een visie die omschreven staat in een rapport van 46 pagina’s met prachtige ‘visualisaties’ over hoe het gebied er in de visie van het college van burgemeester en wethouders uit moet komen te zien?
Als vervolgens de wethouder dan zegt, dat je je niet te veel aan moet trekken van die visualisaties, wordt de toestand er niet beter op.
Moet je je dan ook niets aantrekken van die overige 45 pagina’s?
Als ik me van dat hele rapport niets hoef aan te trekken, waarom dan niet een visie op 1 A4-tje?
En dat kan makkelijk hoor. Eigenlijk heb je aan de volgende alinea uit dat rapport meer dan voldoende.
‘De Mient Kooltuin wordt een recreatief landschap. Een herkenbaar gebied met een eigen identiteit die voortbouwt op de icoonwaarde van de duinen, de tuinderstraditie en het militair erfgoed. Het gebied als bestemming om naar toe te gaan, te ontdekken en te verpozen. Een bestemming die alleen door een organische gebiedsontwikkeling in co-creatie met bestaande en nieuwe ondernemers en bewoners bereikt kan worden.’
Kijk, dat is een visie.
En die ga je als gemeente dan inderdaad in ‘co-creatie met bestaande en nieuwe ondernemers en bewoners’ uitwerken.
Hoe? Ook dat is in feite heel simpel.
Zet de betrokkenen bij elkaar in een grote schuur, geef ze een kleurplaat van het gebied De Mient Kooltuin, verbind kleuren aan criteria (bijvoorbeeld: groen voor natuur, rood voor ondernemers, blauw voor recreatie en bruin voor paarden), en laat ze maar kleuren.
Een uur kleuren lijkt mij ruim voldoende. Vervolgens worden de kleurplaten met elkaar vergeleken en wordt er eerst gekeken naar de overeenkomsten.
Over de verschillen moeten de betrokkenen vervolgens een uurtje co-creatief bakkeleien. Vervolgens verder kleuren, net zolang tot er 1 kleurplaat overblijft waar iedereen zich in kan vinden.
Het is een dagje hard kleuren, maar dan heb je ook wat. Een visie in kleur in ‘co-creatie’.