Gijsbert en Irma van der Hoeven vierden hun diamanten bruiloft. | Foto: Piet van Kampen
Gijsbert en Irma van der Hoeven vierden hun diamanten bruiloft. | Foto: Piet van Kampen Foto:

Diamantje aan huwelijksketting van Gijsbert en Irma

n ‘Echte liefde vergaat nooit’

zestig n ‘Het is een voorrecht voor ons’ vertelt Irma van der Hoeven-Schoonderwal (88). Samen met haar echtgenoot Gijsbert van der Hoeven (87) blikt zij terug op hun huwelijksleven dat op 11 oktober 1961 door het elkaar omschuiven van de ringen begon en al zestig jaar lang een hechte verbintenis is. Een echtpaar dat nog zeer vitaal is en het leven waardeert. 

Door Piet van Kampen

Hun beider wieg stond in Indonesië. Die van Gijsbert in Bandung en van kleine Irma in Djombang. Zij ontmoetten elkaar voor het eerst in Soerabaja toen zij overburen waren. Cupido was nog niet in beeld. In 1950 verhuisde Gijsbert naar Nederland en trok in bij familie in Waalwijk. Twee jaar later zette ook Irma voet op Nederlandse bodem en ging in een pension in Paterswolde wonen om later bij de ouders in trekken omdat pa in Hoogeveen werkzaam was. Er was wel enig contact tussen de beiden maar het vlammetje ging pas echt branden toen zij elkaar tijdens een familiefeest in Amsterdam weer tegen kwamen. ‘De liefde kwam pas na het feestje’ glimt de diamanten bruid. Zij vierden hun trouwdag in huize Van der Hoeven in Hoogeveen. Het echtpaar werd de gelukkige ouders van hun zoon Ralph en later de blijde grootouders van Quinten en Joël.


Veel van huis

Nadat Irma op kamers in Den Haag woonde waar zij als secretaresse op het Ministerie van Economische Zaken werkzaam was en Gijsbert nog in Waalwijk verbleef kreeg het echtpaar een huis in Den Helder waar de Koninklijke Marine voor had gezorgd, de werkgever van Gijsbert. Na zeven jaar verhuisden zij naar Curaçao om er drie jaar te verblijven.

‘Ik maakte daar zelf een boot om mee te gaan vissen’ vertelt de diamanten bruidegom trots. Terug in Nederland werd de woonplek de Ranonkelstraat in Katwijk. Het werk was nu immers op (voormalig) Vliegveld Valkenburg. In 1980 verhuisden zij naar Koraal waar nog steeds met veel plezier wordt gewoond en Gijsbert zijn tuin als hobby heeft. 


Irma zit op een quiltclub in Den Haag waar kleding voor zieke kinderen wordt gemaakt. Beiden tennisten graag en maakten reizen naar onder andere Amerika en hun geboorteland Indonesië. Op deze hoge leeftijd gaat het vitale paar nog regelmatig dansen. ‘Heerlijk’ lachen zij beiden. 

Met de liefde zit het nog steeds snor. ‘Hij heeft driekwart van zijn leven gevaren maar is altijd weer thuis gekomen’ vertelt Irma met een fijn lachje. ‘Echte liefde vergaat nooit’ voegt Gijsbert er aan toe. Hun diamanten feest werd in kleine familiekring thuis gevierd.


Testen voor toegang zorgt voor dieprode cijfers NZF

NZF n Het Noordzee Zomerfestival in Katwijk ging in augustus als een van de weinige festivals in Nederland dit jaar toch door. Achteraf bleek in de evaluatie het geen eenvoudig festival met veel leermomenten. ‘Wij schrijven dit jaar dieprode cijfers,’ aldus voorzitter Arie Nijgh. 


Onder veel beperkende maatregelen besloot het NZF-bestuur het festival het festival begin augustus toch door te laten gaan. Het evenement was alleen toegankelijk met de corona-app en was het verplicht de bezoekers een zitplaats te bieden. In de praktijk bleek dat het effect van de toegangscontrole middels de bekende QR-code veel groter was dan de organisatie verwachtte. 

De eerste dagen viel het aantal bezoekers enorm tegen. Volgens bestuurslid Marco den Engelsman was vooral het testen een probleem. ‘We hebben het evenement aangemeld bij testen voor toegang, maar veel heeft dat niet geholpen. De dichtstbijzijnde testlocatie die de overheid realiseerde was in Warmond,’ stelt hij. ‘Daar komt bij dat in die periode nog veel jongeren niet gevaccineerd waren en dan blijkt het gedoe met ‘ver weg’ testen en QR-codes een te grote blokkade. Ook groepsgedrag heeft parten gespeeld. Als één persoon van de groep niet naar binnen kan, dan gaat de hele groep niet.’

In tegenstelling tot het muzikale programma, liep het complete dagprogramma wel beter als normaal. Nijgh: ‘Ik werd blij van die grote aantallen kinderen voor de deur die kwamen schatgraven of Lego bouwen. In dat opzicht is het een meer dan geslaagd festival geweest. Voor het eerst in ons bestaan hadden we ’s middags een rij tot over de bult voor de deur.’


Veel geld en veel energie

Gaandeweg werd het ‘s avonds bij de live bands ook steeds drukker. Dit kwam ook door het besluit om statafels in plaats van biertafels in de festivaltent te plaatsen en te starten met ticketverkoop, inclusief consumptiemunten. Het festival sloot af met een aantal goedbezochte feestavonden, met de ‘Vrienden van Katwijk’ en de slotavond met de huldiging van Olympische medaillewinnaar Arno Kamminga als absolute hoogtepunten.

‘Een festival organiseren met heel veel beperkingen; het kan maar het kost heel veel geld en energie’, blikt Nijgh terug. ‘Ik denk dat we heel snel van die toegangscontroles af moeten, dat is een te grote drempel. Bij festivals op lokaal niveau willen mensen gewoon even binnen kunnen lopen. Zeker bij een gratis festival als het onze’.

De datum voor het Noordzee Zomerfestival editie 2022 is door het bestuur ook vastgesteld: van 4 tot en met 13 augustus. ‘Hopelijk zonder enige beperking', stelt het bestuur. Stichting Noordzee Zomerfestival doet mee aan de Rabo Clubsupport. Raboleden kunnen op hun favoriete stichting of vereniging stemmen. De financiële bijdrage die daaruit volgt kan het NZF in ieder geval goed gebruiken.