Koesteren

Hoewel veel liedjes in het Engels worden gezongen en Engelse uitdrukkingen zeer treffend zijn, is er niets mis met onze Nederlandse taal. Er zijn mogelijkheden genoeg voor een goede woordkeuze. Keuzes waarmee je je gevoel kunt benadrukken.
We krijgen steeds meer bands, zangers en zangeressen die in het Nederlands zingen en zich niet meer beperken tot ik blijf je trouw en hou van jou. Het zijn teksten die de moeite waard zijn, waarnaar je met je hart kunt luisteren. Zo maken steeds meer artiesten gebruik van de breedte van onze taal.
Zo is koesteren eigenlijk ook zo'n prachtig woord uit de lange rij van woorden. Ik snap dat anders sprekenden, mag je nog wel buitenlanders zeggen, soms hun tong breken over de vele betekenissen, die een woord heeft, want koesteren heeft wel tien synoniemen.
Koesteren is verwarmen, troetelen, bakeren, bemoederen, in de watten leggen, onderhouden, vertroetelen, verwennen, zorgen voor, verzorgen en u kent er vast nog wel meer. Met een zo'n woordje, kun je veel uitdrukken.
Dat bedacht ik me toen ik de foto's terugzag van de inkomst van Sinterklaas en het intrek nemen in het glazenhuis. Een geweldige intocht. Ruimte om met de gasten te staan, veilig uit te stappen en tijd om aan de rondwandeling te beginnen en iedereen te begroeten. En dan dat geweldige glazenhuis. Speciaal een huis om kinderen en ouders in veiligheid te kunnen begroeten en met Sint te praten. Echt weer zo'n vondst waar Rijnsburg sterk in is en waarvoor er, als er extra financiën nodig zijn, altijd weer mensen en/of bedrijven opstaan. Dat is toch fantastisch.
Wat geweldig veel kinderen, ouders, opa's en oma's waren er naar de intocht gekomen. Allemaal onder de indruk van Sinterklaas, want gelovig of net niet meer, spannend blijft het, ook al ben je volwassen. Vol overgave worden baby's in de armen van Sint of Piet gedrukt om er mee op de foto te gaan, lachend of een lip trekkend, uitmondend in een paar heftige snikken. Er wordt van harte meegezongen en een paar heldhaftige jongetjes proberen Sint aan te tikken en de franjes van zijn mantel aan te raken om een high five te bemachtigen.
Twee uur, vele honderden foto's, boksen, glimlachen en vele pepernoten later mochten we onze Sinterklaas vol overgave uitzwaaien en uitzingen.
De kinderen gaan met rode kleuren naar huis, de ouders weten dat ze 's avonds bij de schoen van hun kinderen moeten zingen, de winkeliers genieten van zoveel drukte, de Boa's blijven rustig glimlachen naar het publiek en de organisatie haalt opgelucht adem.
Het is geen makkelijke tijd, er moet overal rekening mee worden gehouden en soms zijn we het zo zat, maar misschien loont het, om toch meer van dit soort momenten te genieten. Ik ken er wel tien woorden voor, maar ik denk dat één volstaat. Ze te: koesteren.