Kanjer Robin Groenewoud gehuldigd
n Nederlands kampioen rolstoeltennis bij junioren
Vele n sporters hebben triomfen gevierd en zijn gehuldigd. Als je dit echter vanuit een rolstoel bereikt vanwege een enorme handicap heeft dit vele malen meer impact. Robin Groenewoud (18) oogst bewondering voor hetgeen hij heeft gepresteerd. Wethouder Adger van Helden die hem vorige week vrijdag namens de gemeente huldigde kwam ook superlatieven tekort.
Door Piet van Kampen
Hoe kan een leven op jonge leeftijd een plotselinge wending krijgen? Tot aan zijn 12e jaar nog kerngezond en een potje voetbal bij UDO in Oegstgeest spelen. Niets aan de hand. Totdat er bij Robin leukemie werd geconstateerd. Een zware periode van drie jaar chemotherapie brak aan. Ondanks alle ontberingen was het droevig om te constateren dat de spieren en botten van Robin zodanig waren aangetast dat hij niet meer kon staan of lopen en aan de rolstoel werd gekluisterd.
Bewondering
Positief als hij is pakte hij de draad op en probeerde in een revalidatiecentrum wat nog in zijn vermogen lag. Hij oefende in diverse takken van sport voor gehandicapten maar koos uiteindelijk voor rolstoeltennis. Vervolgens ging het als een speer. In 2019 speelde hij al in het Nederlands talententeam. Resultaat van vele uren training. Robin ging van het ene naar het andere toernooi en boekte vele overwinningen zowel in het enkelspel als in het dubbelspel. Zijn moeder: ‘Hij is een perfectionist en heel gedreven’. Zijn vader vulde haar aan: ‘hij klaagt nooit’.
Een zoon om trots op te zijn. Robin traint twintig uur in de week in het Nederlands Tenniscentrum in Amstelveen. Thuis pakt hij daarna zijn studie HAVO weer op voor een eventuele toekomst in het wereldje van de ICT op als zijn toekomst niet op de tennisbaan komt te liggen. Waar hij wel vurig op hoopt.
Ambitieus
Robin zit er ontspannen bij als wethouder Adger van Helden een gezellig doch intensieve babbel met hem houdt. Alles passeert de revue. Zijn revalidatie, zijn karakter, de vele overwinningen die hij in korte tijd heeft behaald met als hoogtepunt het Nederlands Kampioenschap. Robin heel bescheiden: ‘Ik zag het wel aankomen maar het is toch altijd een beetje spannend’, glimlacht hij fijntjes. Van Helden: ‘Het is echt niet normaal en bewonderenswaardig en dat allemaal in zo’n korte tijd. Je bent een voorbeeld voor anderen en een bron van inspiratie’, stak de wethouder hem de loftrompet. ‘Ik ben ambitieus en leg de druk op mezelf neer en de wil om te winnen is groot’, antwoordde de kampioen luchtig. De doelstelling van Robin is luid en duidelijk. ‘Ik wil de beste van de wereld worden en leef nu al toe naar de Paralympics van 2024 in Parijs’. Helder dus.
Door de gemeente werd hij beloond met een fraaie collage van de huldiging en natuurlijk een fraaie ruiker. Er is echter nog een addertje onder het gras. Deze tak van sport wordt nog nauwelijks gesponsord terwijl het een belangrijke functie in de wereld van de gehandicaptensport vervult. Om zijn idealen te verwezenlijken zou het voor Robin geweldig zijn als er mensen met een warm hart voor hem een donatie zouden willen doen. Hij verdient het. Hij is een kanjer. Iemand die van heel ver komt en het ook heel ver wil schoppen. Bezoek daarom zijn website: www.robingroenewoud.nl.
Jeugdsentiment contactmiddag PCOB
Herinneringen n Tijdens de maandelijkse contactmiddag van de PCOB, vorige week woensdagmiddag, waren Emmy en Martin de Bruin uit Ridderkerk te gast.
Zij brachten een stukje nostalgie met een ouderwetse snoepkar, beelden van spelende kinderen met tollen, hoepels enz. Liedjes uit de oude doos en het leven in een gezin met o.a. wasdag, de grote schoonmaak en de attributen uit die tijd.
Ook was er een quiz en iedereen kreeg een zakje oudhollandse snoepjes mee. Een drukke, gezellige middag die voor iedereen herkenbaar was. Bloemen en applaus voor Emmy en Martin.
Ondanks de oplopende besmettingen waren er veel leden gekomen.
| Foto: K. van Delft.
