Cultuurhistorie
Open Monumentendag is weer voorbij en we kunnen er met voldoening op terugkijken. Het was lekker monumentenbezoekweer en er bestond veel belangstelling voor de diverse activiteiten. Rondleidingen, orgelspel beluisteren en bouwplaten opbouwen. Er kwamen deze keer veel ouders met kinderen op het uitgebreide programma af. Ook van de vrijwilligers behorende bij de monumenten was er veel deelname. Eigenlijk meer dan ooit. Er waren nieuwe initiatieven en projecten. Mensen die zo enthousiast waren, dat zij zich aanmelden om vrijwilliger te worden. Zij willen als ambassadeur aan de slag voor ons cultureel en historisch erfgoed en zich nog meer met de geschiedenis bezighouden. Het is fijn dat Open Monumentendag zo leeft.
We weten eigenlijk allemaal dat cultuur in het hele land ernstig onder druk staat. Er worden steeds meer bezuinigingen doorgevoerd omdat het geen broodbehoefte is en we wel zonder kunnen. Niets is minder waar. Erevoorzitter van het Prins Claus Cultuurfonds, Prins Constantijn onderschrijft het belang. Hij staat al 25 jaar voor het Prins Claus Fonds. Dit is een fonds voor cultuur en ontwikkeling.
Cultuur is een noodzaak. Wij noemen eten, veiligheid, een dak boven ons hoofd basisbehoeften en infrastructuur, onderwijs en zorg. Maar het is niet zo dat cultuur op de laatste plaats komt, kijk naar landen in het Midden-Oosten, de cultuurdragers worden als eersten aangepakt. Zoals het onderwijs en de journalistiek. Zij vertegenwoordigen met name de cultuur van een land. Cultuur, de muziek, kunst, artiesten, ze maken onderdeel uit van een samenleving. Het is een stuk noodzaak dat mensen laat kennismaken met de eigen identiteit. Cultuur omvat de gewoonten en gebruiken waarover een volk in het land zelf beschikt of die een volk meeneemt uit het land van herkomst. Hieronder vallen het geheel van normen en waarden, de voeding, eetgewoonten, kleding, godsdienst en muziek en dans. Er zijn zoveel onderdelen. Daarnaast omvat het de bestaanswijze: waar leeft de beroepsbevolking van, wat zijn de tradities, hoe wonen ze. De cultuur is in feite een optelsom van deze kenmerken.
Dat zien we ook in Katwijk, in de verschillende kernen. Dat is wat we van onszelf terugzien. Onze identiteit. Dat geldt op internationale, nationale en lokale schaal. Daarom mogen we in onze handen knijpen met onze monumenten in het hele gebied, die ons laten zien wie we door de tijd zijn geworden. We mogen trots zijn op een project als de Limes, die zelfs op de Unesco wereldgoedlijst is geplaatst en zo professioneel wordt opgepakt dat het zo meteen een waardevol object is op de wereldkaart. De geschiedenis bewijst dat cultuur niet alleen gaat, dat we die met elkaar moeten waarderen en koesteren.
Want laten we nou eerlijk zijn. Veronderstel dat Rijnsburg of Valkenburg niet hadden bestaan, dan zou Katwijk toch een stuk minder leuk zijn.