’s Zomers genieten
Wanneer is het eigenlijk zomer? Je hebt de meteorologische zomer die op 1 juni begint en tot en met 31 augustus duurt. En je hebt de astronomische zomer die rond 21 juni begint en duurt tot rond 21 september. Tot nu toe vind ik het maar een kwakkelzomer. Maar er is nog een zomer en dat is de persoonlijke zomer.
Het is voor mij zomer als:
De zon dagen achter elkaar schijnt.
De kinderen zes weken vakantie hebben.
De kinderen alleen maar buiten zijn en niet malen om die vermaledijde iPad om in mijn ogen onzinnige spelletjes te spelen.
Het politieke nieuws opdroogt.
En je daar helemaal vrede mee hebt.
Je de tv en streamingdiensten even links laat liggen. Of rechts.
De sportvelden leeg blijven.
Je tot ’s avonds laat met de buren buiten kunt zitten.
Op een stranddag aan het eind van de middag gewoon besluit te blijven zitten en een patatje haalt. Even niet denken aan de schijf van vijf.
Je ’s ochtends bij het uitlaten van de hond geen hordes scholieren tegen komt.
Je lekker buiten kunt eten. Ook ’s ochtends.
Je buiten een ijsje kunt eten, zonder op roofmeeuwen te letten.
Je soms naar een fikse regenbui kunt verlangen.
Je het betreurt, dat je verlangde naar een regenbui.
Maar deze zomer is weer een andere zomer dan vorig jaar en niet te vergelijken met die van 2019 toen we nog heerlijk onwetend waren over corona.
Vorig jaar was een vreemde zomer zonder bekende festivals en evenementen. En ook deze zomer keren we niet terug naar wat ‘normaal’ wordt genoemd.
Even leek het erop, dat het een ‘summer of love’ zou worden, zoals dat werd aangekondigd, maar het wordt weer een ‘zomer zonder’.
Een zomer zonder Flower Parade, zonder uitgebreide feestweken.
Voor ons dit jaar geen vakantie naar het buitenland. We blijven in eigen land en komen er weer eens achter dat ons ‘kikkerlandje’ heel veel moois te bieden heeft. Dit keer op een van de Waddeneilanden. Op de fiets boodschappen doen, maar wel met de regenjas in de fietstas.
Gewoon een paar weken even niets. Gewoon genieten van deze zomer.
Houdoe.