Afscheid van Juf Gerrian
Feest n De kinderen en het team van basisschool De Wegwijzer hebben vorige week afscheid genomen van Juffrouw Gerrian van der Gugten. Zij werkte vanaf 1978 op De Wegwijzer en mag nu met pensioen.
Na de middelbare school twijfelde Gerrian nog: zal ik de verpleging ingaan, of het onderwijs? Zij koos het laatste en ging naar de Christelijke Opleidingsschool voor kleuterleidsters in Den Haag. Een opleiding van drie jaar. Daarna volgde in 1974 een benoeming op de drieklassige kleuterschool Op den Drempel, een noodgebouw in de Van Saksenstraat. Omdat zij daar anderhalf jaar stage had gelopen, werd zij zonder te solliciteren aangenomen. Met 19 jaar stond zij voor een klas met 36 kinderen.
In 1978 werd zij hoofdleidster op De Wegwijzer. Die bestond toen nog uit een aparte kleuter- en lagere school. Een hoofdleidster had haar eigen bestuur, haar eigen ouderraad en een jaarlijks budget van 3000 gulden. In 1985 werden kleuterschool en lagere school samengevoegd tot basisschool De Wegwijzer. Het was de wens van het bestuur dat het hoofd van de lagere school en de kleuterschool één directie gingen vormen. Gerrian is daarna nog enkele jaren adjunct-directeur geweest. Wel sprak zij af dat niet lang te willen doen. Zij wilde liever voor de klas.
‘Ik ben nooit van school veranderd’, vertelt Gerrian. ‘Het team, de kinderen en de methodes veranderden. Er was genoeg afwisseling.’ De meeste voldoening beleefde zij aan het werken met de kinderen. Het samen maken, vieren en beleven. De leuke, maar ook de verdrietige dingen. Hoe je dan naar elkaar groeit. Het zal haar altijd bijblijven.
Afscheid
Vorige week donderdagochtend werd juf Gerrian opgehaald bij haar huis in een hele gave auto. De kinderen stonden bij de school om voor haar een erehaag te maken. Er is getrakteerd, er is gezongen en er waren heel veel bezoekers bij het ‘Gerrian-terras'. Voor de kinderen was er een luchtkussenfestijn.
Gerrian was een juf die er altijd helemaal voor ging. Ze is perfectionistisch, creatief en ze heeft een natuurlijk gezag. De Wegwijzer gaat in haar een hele fijne collega missen met een groot hart voor het onderwijs en de kinderen. Maar ze gunnen haar een heel mooie pensioentijd, waarin ze haar wellicht nog wel gaan zien.