Vervuilde grond in honden uitlaatplaats
valkenburg n Vanuit een positieve bui over de provincie en de gemeente dat de honden uitlaatplaats en het wandelparkje aan de rand van Valkenburg eerder dan gedacht zijn gerealiseerd, sloeg zijn stemming plotseling om. De beide percelen grond grenzend aan de N206 blijken vol met troep te zitten. Wiggert ten Haken, Valkenburger met kennis van zaken, liet het er niet bij zitten en liet verdachte rotzooi in een laboratorium onderzoeken.
Door Piet van Kampen
Het begon vorige week donderdag toen zijn echtgenote de hond Paco op de vernieuwde honden uitlaatplaats uitliet. Plots begon de viervoeter mank te lopen en bleek een bloedend pootje te hebben. Oorzaak? Getrapt in een scherp stukje PVC.
Mevrouw ten Haken zocht verder en vond nog diverse andere ongewenste rommel zoals glas, tegelstukjes, restjes kunststofkozijn en ook van asbest verdachte restanten. Zij nam het mee naar huis en Wiggert als bouwkundige dook in de materie. Stuurde direct een verdacht stukje afval naar het RPS laboratorium in Breda en binnen twee dagen wist hij dat zijn veertig euro niet om niemendal waren gespendeerd. Er werd inderdaad asbest in aangetroffen. ‘Normaal gesproken doen mannen in witte pakken onderzoek ter plaatse’, zegt hij met een bepaalde ondertoon. ’Maar dit is eigenlijk te gek voor woorden. Eerst al die heisa met de vervuilde grond voor de verbreding van de N206 en nu dit weer’, klinkt het beschuldigend. ‘Hebben ze er dan niet van geleerd?’ vraagt hij zich hoofdschuddend af. Vanuit de gemeente werd hem duidelijk dat het dezelfde grond is die er eerder lag maar tijdelijk werd opgeslagen vanwege de werkzaamheden. ‘Als deze grond opnieuw wordt getransporteerd moet er onderzoek naar worden gedaan en een certificaat voor worden afgegeven’, is hem vanuit vakjargon bekend.
Nieuw onderzoek
Samen met hem en de hond wandelend naar ‘de plaatsen des onheil' bukt hij zich regelmatig in het wandelparkje. ‘Kijk, hier een stukje van een dakpan en nu weer een brok tegel'.
Lees verder op pagina 19.
Verbazing alom toen we bij de hekken van de honden uitlaatplaats aan kwamen. ‘Verrek, kijk nou eens. Er hangen kettingen met een slot om. Wie zou dit hebben gedaan? Hebben ze er bij de gemeente werk van gemaakt nu ik brieven met waarschuwingen voor de hondenbezitters heb opgehangen?, vraagt hij zich wenkbrauwenfronsend af. Kortom, de plaats is voor even afgesloten voor de viervoeters. Ten Haken heeft inmiddels weer een collectie aan ongewenste materialen uit het wandelparkje opgevist. ‘Kijk, dit hier kan ook asbest bevatten en ik stuur het snel weer naar het laboratorium voor nader onderzoek. Binnen een paar dagen weet ik het. Op zich kan asbest geen kwaad als het maar niet kapot gemaakt wordt of mogelijk wordt doorgebeten door mijn hond die nogal graag in dat soort vreemde dingen zijn tanden wil zetten als hij aan het wroeten is. In dat opzicht heeft hij veel van zijn baasje die zich vastbijt in allerlei ongewenste zaken zoals milieuvervuilende reutemeteut in een gerenoveerde honden uitlaatplaats en een nieuw aangelegd wandelparkje. Een pissige en verbijsterende Ten Haken heeft zijn hakken in het zand gezet. Hopelijk in een volgend stadium in schone grond niet meer noodzakelijk als een en ander naar behoren is afgewerkt. Zoals het uit milieuoverwegingen ook hoort te zijn.