Lijnrijders
Medio 2017 schreef ik deze column. Een oproep om krachten te bundelen en de prachtige nicheproducten, de kwekers, de kleine kopers en de handel en vooral de lijnrijders te ondersteunen.
Ik neem u mee naar 2017. Mensen die me kennen, weten dat ik de Rijnsburgse bloemenhandel een warm hart toedraag. De kwekers, de handel, de toeleveranciers, maar zeer zeker de lijnrijders. Ik heb diep respect voor ze. Niet omdat ik meerdere malen betrokken was bij de lijnrijdersbeurzen, maar vooral omdat ik hun dynamische wereld zo goed ken. Als ik vanuit het land naar huis rijd, haal ik altijd een paar bloemenwagens in. Dan heb ik de neiging om ze tijdens het passeren te groeten of aan te geven, dat ik ook weer naar Rijnsburg ga. Natuurlijk is dat zwaar overdreven, want de lijnrijder achter het stuur zou alleen maar denken; weer zo'n malloot op de weg!
Dus denk ik; wat is het weer laat, waar zou hij vandaan komen, kan hij meteen doorrijden of moet hij eerst van zijn tachograaf nog een dutje doen. Zit het er nu op of moet hij morgen weer inkopen? De lijnrijder koopt niet alleen in, hij kijkt welke bloemen zijn klanten nodig hebben, welke nieuwe teelten er zijn, wat hij kan meenemen ter aanvulling en uiteraard of de kwaliteit goed is. Dan kijkt hij nog naar bijmateriaal, of hij nog even moet bellen en dan als alles in zijn box ligt, hoe snel hij kan inpakken en wegwezen. Misschien een eenzaam maar wel krachtig beroep.
En passant wordt een belletje met thuis gepleegd, de prijzen op de website via het tablet aangepast en na nog even getankt te hebben, gaat hij op pad.
Naast het einden rijden, het ‘gezellige en persoonlijke' praatje bij de klant, schrijft hij op wat hij de volgende keer mee moet nemen, doet hij de boekhouding en nog veel meer. En als hij dan na een paar dagen, weer thuis is, is hij blij dat hij vrouw en kinderen ziet, even met zoon of dochter naar het sportveld kan of soms nog even bij zijn ouders langs. En dan heb je bijna geen tijd meer over om vergaderingen na te lopen, die misschien van belang kunnen zijn voor je toekomst. En toch moet er iets gebeuren. Op het moment is er veel discussie rond het sluiten van de fysieke plantenklok. Het was al bijna gelukt. Maar wat als de fysieke veilingklok in 2020 in Rijnsburg sluit? De SLB heeft gelobbyd om de klok in elk geval tot 2020 open te houden en dan? Houden de lijnrijders en handelaren hun fysieke klok of wordt het alleen kopen via beeldscherm? Wat gaat er dan gebeuren met de lijnrijdersbedrijven, die niet heel groot zijn?
Het zal toch niet of het zal zo'n vaart niet lopen, is niet meer van deze tijd. Nu is het tijd om samen die krachten te bundelen.
In de laatste vier jaar is er nog meer veranderd. Het gaat er nu om een hele bedrijfstak in leven te houden. Actie!