Een overzichtje van de schooltuin van de praktijkschool Limes. | Tekst en foto's: Cor de Mooy
Een overzichtje van de schooltuin van de praktijkschool Limes. | Tekst en foto's: Cor de Mooy Foto:

Een groen visitekaartje om trots op te zijn

schooltuin n Bijna helemaal achterin op het volkstuinencomplex van VTV Ons Genoegen ligt de schooltuin van Limes Praktijkonderwijs. Eigenlijk zijn het drie aaneengesloten tuinen naast elkaar. Deze tuin van een ruim 500 vierkante meter vormt een veilige leer- en werkomgeving voor de leerlingen van de praktijkschool, maar ook een mooi visitekaartje.

Wie perceel 111 in stapt wordt begroet door een bed vol bloeiende vaste planten met onder meer Phlox en Sintjanskruid. Dat is meteen gezellig binnenkomen. Dat is tevens maar een voorzichtig beginnetje van de hoge biodiversiteit die de tuin biedt. Een blik vooruit doet je verbaasd staan van de diepte. En dan het uitzicht... Een sloot scheidt de tuin van de achtergelegen weide waar paarden op hun gemakje staan te grazen. Daar tussenin liggen alle bedden met een verscheidenheid aan bloemen maar ook diverse groenten. Een gevoel van thuiskomen kan je niet ontgaan.

In de kas hangen trossen druiven en doen de komkommers het prima. Een lage kas staat vol met meloenen. Een heel bed is aangelegd als kruidentuin. Op de bedden groeien aardbeien, pompoenen, courgettes en bonen. De net geoogste aardappels staan nog onder het afdak.

De tuin wordt bestierd door twee gedreven mannen, voor wie de tuin met recht hun trots is. De grondlegger van de tuin is Piet van Rooijen. Na zijn verscheiden namen Misana en Van Paridon het stokje over. Bart Misana is docent groen op de Limes en zijn collega Ben van Paridon is de instructeur voor de groenleerlingen.


De groen-leerlingen zijn, onder leiding van Bart en Ben, verantwoordelijk voor de aanleg en het onderhoud. Een uitgebreid machinepark is daarvoor beschikbaar. "Veel van die gasten denken er erg makkelijk over. 'Ach joh, je pakt gewoon zo'n heggenschaar en je gaat aan de gang!' Ze komen er vanzelf achter dat het toch een stuk zwaarder werkt dan ze dachten", grinnikt Ben. "Dat hoort er gewoon bij, dat geeft niks."


Ben was oorspronkelijk kweker. Na enkele jaren als hovenier bij Chris Moerkerk, klopte de Limes bij hem aan om instructeur te worden. "Tja, dat is toch heel wat anders. Maar, het is zo leuk om te doen." Bart Misana is de 'bioloog' van het tweetal, dat behoorlijk aan elkaar is gewaagd. Maar ook hij laat de handen wapperen op de tuin. Ga je met deze mannen aan de tafel zitten, dan hoor je de passie voor hun tuin. Minstens zo duidelijk ook voor hun leerlingen. "Je hebt wel overal je oren en ogen nodig", verklaart Misana. Maar uit alles blijkt dat de mannen graag klaarstaan voor de tuinders in spe.

Ze vertellen honderduit over hun belevenissen met hun pupillen. Een zo'n mooi verhaal is dat van de 'Hamburgertuin'. Leerlingen mogen zelf een stuk tuin beplanten naar eigen inzicht. Een jongen was - heel praktisch - alvast vooruit gaan werken richting de barbecue om het jaar af te sluiten. In zijn plantbed stonden uien, sla, tomaten en pepers. "Alleen het brood en het vlees moesten nog worden gehaald", grapt Bart.

De leerlingen helpen ook met het onderhoud van het volkstuinencomplex. Zij knippen heggen, leggen een straatje en ga zo maar door. "Bij een buurman van ver in de tachtig hebben ze ook bijgesprongen", vertelt Bart. "Die man had een hele beste dag. Zijn tuin was weer helemaal netjes." En de vergoeding? "Ze werden uitbetaald in stroopwafels", vertelt Ben. "Ja, wat moet je eigenlijk dan vragen? Weet je, het gaat niet perfect, maar dat hoeft ook niet."

De coronacrisis gooide ook bij de schooltuin roet in het eten. In de afgelopen maanden hebben leerlingen nauwelijks praktijkles gehad. Het zijn toch de jongeren die normaliter in de tuin werken. Daar kwam nu dus bijna niets van "Maar ja, het onkruid groeit gewoon door", zegt Van Paridon laconiek. "De heg hebben ze vorige week nog geknipt." Bart vult aan: "Je weet dat er een achterstand is, maar dat geeft niet. Maar het is wel de bedoelingen dat de leerlingen het allemaal bijhouden".


Maar wat gebeurt er nou met de opbrengst van de tuin? "Onze vrouwelijke collega maakt van de bloemen, samen met de leerlingen, mooie boeketten", vertelt Ben. "De groenten zijn voor de keuken van de horeca-afdeling. Al is het alleen al maar voor de snijtechnieken", vult Bart aan.


De leerlingen zijn minstens zo enthousiast over de tuin en het werken daarin. "De leerlingenraad heeft er bij de directie op aangedrongen om al in jaar 1 en 2 twee uren groen te geven. Dat zegt toch genoeg".

Afbeelding
Afbeelding