Douwe en drààie

Hallòò mit Antjies, bè jij 't Maert? Oh, bè jij 't Krij, ik doch dat 't onze Maert was! Hè? jae mààid die zauw me ebeld hebbe, maer dat hààd ie zeker vergéte. Hij zauw effe mit ons naer de Gammae gaen, want alle lampies in de does benne d'r zundag mit uit eskéje, ik stae al twie dage in de stikkedonker me ààge te wasse. Hè? Zellef gaen? As je d'r verstand van heb ken dat, maer ik zel je zegge dat we mit gien môgelekhààid die spotjies d'ruit kenne krijge. En je mot toch wéte wat 'r inmot want ârs komme we mit de verkearde thuis. Teugewòòrdeg hè je zôveul verskillende lampe, je raekt 'r van in de bône! Hoe dat zô vraeg je? Dat zel ik je zegge: onderlest liep ik bij de Hémaes en toe doch ik lae ik gelijk een bolletje meenéme voor in 't skemerlampje, want me voorrààdje was op. D'r ging altijd een peertje van durteg Wat in. Maer wat denk je, Krij? Watte bestaen iet mear, dat hiet nouw Lume! Ik doch dat ik gek wier, want hoeveul Lume mos ik dan hebbe? Daer kwam Zeeg annelôpe. Ik zeg jôh, Zeeg, heb jij kaes van die Lume egéte? Hij kijk. Néén, hij kwam òòk iet vorder. Toe ben ik effe gaen vraege an zô'n mààsje en die zé dat ik twiehonderd Lume mos neme, dat gaf eveveul licht of as durteg Wat. Ik snapte d'r gien iene jôtae van. Waerom is dat allemael veranderd? Hè? Is dat al een partie jaere zô? Niks van emerrekt, maer as je gien nieuwt nôdeg heb dan let je daer òòk iet op Krij! Maer affijn, om op die spotjies in de does werom te komme: Klaes op de trap mit een skroevedrààierd en ik d'rnaest om de trap vast te houwe en om te kijke of ie t'plefonnetje iet kepot zouw stéke. Earst mos die behuizing d'r of, maer hoe? Ik zeg: mot je d'ran trekke? Néén. Douwe dan? Òòk iet. Drààie meskie? Jae, dat was 't! Toe mos dat lampje d'ruit. Ik zeg volleges mijn kè je'm d'r zô uitwippe mit de skroevedrààierd. Nouw Krij, lauw loene, we hebbe alles eperbeerd, trekke, douwe, drààie, niks! 't Zweat liep langs Klaes z'n regge. Ik zeg 'kom asjeblieft van die trap of, we vraege of onze Maert komt, hij is de elektriezein in de femilie, hij heb die krenge d'r òòk in edouwd mit de verbauwing'. TTRRINGG. Ôh mààid de bel gaet, daer zel je 'm hebbe. Klaaees! Doe de deur effe ôpe! Nou 't zel mij benieuwe, Krij, of 't zijn wel lukt… Mààid daer issie al. Mit lampies en al! Wat hewwe nou verkeard edaen? Stae iet te lache! Hè? Douwe en drààie tegelijk? Wel héde nog an toe, dat hadde we nog iet eperbeerd! Hè je al nieuwe bij je òòk? Nou Krij, hè je 't ehòòrd, we houve iet naer de Gammae. Hè? Bè je nou benieuwt hoeveul Lume d'r in mot? Effe vraege… driehonderdvijfenvijfteg, Krij! Nes je zeg: 't zel wel.