De groene vingers van Bram Paauw
n 'Tuinieren is juist ook genieten van het resultaat’
Passie n Hij is opgegroeid op het Melkpad en was als kind al vaak op de kwekerij van zijn vader te vinden. Bram Paauw (55) woont nu samen met zijn vrouw Ine aan de Oegstgeesterweg 182. Waar vroeger de kwekerij was, is nu een prachtige Engelse bloemen tuin aangelegd.
Door Carin van der Spijk-Kralt
‘Als ik Bram kwijt ben zoek ik z’n schoffel’, laat Ine weten. Hiermee geeft ze aan dat Bram heel wat uren in de tuin bezig is. Onder de prachtige veranda vertelt Bram over zijn hobby tuinieren: ‘Waar we nu zitten was de kwekerij van mijn vader. Achter ons woonhuis steken we het pad over naar de schuur, zoals wij deze tuin nu noemen. Want die oude schuur staat er nog steeds, met daarachter een oude kas. Tussen de paadjes door liep ik als kind naar de Emmaschool in de Smidstraat.’
Tuinieren blijft een uitdagende bezigheid; Soms lukt er ook iets niet
Dit straalt sfeer en nostalgie uit. ‘In ons huis heeft opa Paauw met zijn vier dochters, mijn tantes, gewoond. Als kind heb ik een keer gezegd dat ik hier later graag wilde wonen….. Op een moment werd ik bij tante Geertje geroepen en kreeg ik de voorlopige koopakte onder ogen. Zo bleef het huis in de familie en elf jaar geleden was daar het moment dat ik hier ging wonen’, vertelt Bram.
Het huis werd verbouwd een aangepast aan de moderne tijd. ‘Toen was er alleen achter de woning een tuin. Als ik het pad overstak was daar de kwekerij, teelland. Kort daarvoor stonden er nog zomerbloemen op het land. In die tijd werkte ik op de markt en had nog niet veel tijd voor tuinieren. Pas toen ik Ine leerde kennen ben ik meer gaan tuinieren. Samen hebben we plannen gemaakt om van de voormalige kwekerij een mooie Engelse bloementuin te maken. Daarbij was de oude schuur een mooi ijkpunt. Als eerst hebben we hieraan een veranda geplaatst. Vervolgens werd de tuin afgezet met een beukenhaag. Het harnas stond’, vertelt Bram.
Engelse bloementuin
In die tijd veranderde hij van baan en is als inkoper op de veiling gaan werken. ‘Ik kreeg wat meer tijd en die bracht ik meestal in de tuin door. Ik struinde het internet af naar bijzondere planten en welke soorten er in een Engelse bloemtuin horen. Je ziet dan een foto met een naam erbij en hoe de verzorging van de desbetreffende plant is. In de tuin wil ik van een bepaald soort maar een groep plaatsen. Daarbij experimenteer ik met hoge en lagere soorten planten. Als een plant zich elders in de tuin nog een keer heeft uitgezaaid, haal ik deze weg en zet ze in de tuin voor het huis. En soms lukt er ook iets niet’, geeft Bram eerlijk toe.
Inmiddels is het een volwassen tuin geworden, met vaste winterharde planten. ‘Vlak voor de winter knip ik alles af. Dan is het een kale ruimte. Bijzonder is het altijd weer dat in het voorjaar alle planten weer gaan uitlopen’, vertelt Bram.
Bram en Ine hebben al verschillende keren meegedaan met de Open Tuinen Dag. ‘Dan ben je bezig om de tuin rond die datum, veelal in de maand juni, op zijn mooist te laten zijn. Daarna gaat de tuin op z’n retour. Nu ben ik bezig om ook in de andere zomermaanden en herfst kleurrijke borders van planten aan te leggen. Tuinieren blijft een uitdagende bezigheid’, weet Bram inmiddels.
Parfumroos
Als we Bram vragen naar het mooiste plekje van de tuin noemt hij de ‘nieuwe tuin’. Op dit stuk grond, direct bij de entree van de tuin, werden vroeger kleine houten ‘kissies’ met tulpen bollen gekuild. Hier bovenop werd 5 cm wit zand gestrooid en vervolgens de broeikas ingereden. Dit ‘strandzand’ ging er uiteindelijk weer af en kwam op deze grond terecht. Dat is 100 jaar gedaan en dit was heel arme grond. Ik heb dit stuk afgegraven en voorzien van nieuwe aarde. De grond is nu dus veel vruchtbaarder en de planten doen het hier veel beter.
Heerlijk geurend zijn de verschillende rozen, waaronder de David Osten roos, ook wel parfumroos genoemd. Ine maakt hier siroop van die ze in haar taarten verwerkt.
Een nieuw experiment van Bram is het zelf kweken van rozen. Hij toont een potje met daarin een tiental korte rozen steeltjes. ‘Hiervoor knip ik de steel in stukjes en plaats ze in de aarde. Dan heb je kans dat ze wortelschieten, zoals deze’, wijst Bram op een klein steeltje waar de eerste rozenblaadjes zichtbaar zijn.
Ook de stokrozen staan er prachtig bij, alsook de Kaardebol, die wel 3 meter hoog kan worden. In deze grote stekelig reus komen de puttertjes, dit zijn kleine vogels met een rood koppie, gele borst en een rode streep op de vleugels, op af. In een kommetje van het blad bij de steel blijft regenwater staan, waarin deze vogeltjes dan een bad nemen. Dat is heel leuk om te zien.
Plannen
Na gedane arbeid is het ’s avonds in de tuin het leukste: ‘Lekker genieten van iets lekkers van de bbq met een glas wijn: dan is het echt een paradijsje’, aldus Bram en Ine Paauw.
Volgend jaar hoopt het echtpaar dat er meer mensen van deze mooie omgeving kunnen genieten. ‘We hebben vergevorderde plannen om een Theehuis, moestuin, Bed & Breakfast en Dagbesteding voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt, te realiseren. Dit alles rondom de schuur en oude kas uit 1928, die hiervoor gerenoveerd gaan worden.
Heeft u ook groene vingers? Laat het de redactie van De Rijnsburger weten. Stuur een mail naar:
redactie@derijnsburger.nl.
