Bewust
Toen ik vorige week het artikel in deze krant las over de tegel met de tekst ‘Hier begint de zee, niets ingooien a.u.b.’ werd ik aan het denken gezet. In eerste instantie dacht ik ‘Waarom worden deze tegels her en der in het straatbeeld gelegd?’ Dit moet je toch alleen op het voetpad langs de boulevard doen. Dicht bij de zee…. Maar toen ik verder las begreep ik de boodschap. Het is een manier om aandacht te vragen voor de vervuiling van de zee. Om het probleem van afval in zee aan te pakken moet je bij het begin beginnen: zorgen dat er niets op de grond terecht komt, zodat er ook niets via het riool naar zee kan stromen. Een bewustwordingsactie om geen zwerfvuil en rotzooi op straat te laten slingeren. En dat ligt er helaas veel te veel, kwam ik achter.
Regelmatig wandel ik door de straten van Rijnsburg, Valkenburg en Katwijk. Dan verbaas ik me over het afval dat ik op de stoepen, op straat en in bosjes zie liggen. Van lege blikjes, sigarettenpeuken tot luiers, kapotte flessen en lege snackbakjes aan toe. Als er een prullenbak dichtbij is pak ik het op en doe het daarin. Al wandelend vraag ik me af wie dit afval al fietsend, wandelend of vanuit de auto op het straat neergooit. Hoe kom je er bij om dit klakkeloos weg te gooien. Mensen denken blijkbaar niet goed na wat het gevolg van dit zwerfaval is. Door de wind en regen komt een gedeelte van dit zwerfafval in een kolk-put terecht en zo dus in de zee. Afval in zee heeft negatieve gevolgen voor de visserij, scheepvaart en het toerisme. Ook schaadt het zee afval meer dan 800 diersoorten.
De genoemde tegelactie vind ik dan ook een mooie bewustwordingsactie, waarvan ik hoop dat het mensen aanzet om geen afval op straat achter te laten. Zo moeilijk is het toch niet om afval even vast te houden tot je een prullenbak tegenkomt. Of zelfs mee te nemen naar huis en het daar in de betreffende afval bak te doen?
Gelukkig kom ik al wandelend ook mooie dingen tegen. Zo geniet ik van de kleurrijke bermen met daarin veldbloemen, de hanging baskets aan bruggen en lantaarnpalen. Een libelle die boven een regenplas vliegt, en het concert van de fluitende vogels. Maar ook het zwanenkoppel die in het gras of in het water over hun jongen waakt. Voorzichtig als familie een straat oversteekt naar een andere sloot. Ik blijf even stilstaan en geniet van dit schouwspel. Vervolgens loop ik met een kleine boog voorzichtig langs familie zwaan, terwijl moeder zwaan trots van mij naar haar kroost kijkt.
Houdoe.