Corona beïnvloedt ons leven
In deze tijden van crisis, leren wij onszelf een stuk beter, of op een andere wijze, kennen. Zo leren wij dat we als 16-jarige best zelfstandig kunnen zijn, en dat we creatief zijn om onszelf te vermaken. Wij hadden niet verwacht dat we in deze situatie, waarin we veel zelfstandig moet werken, zo snel en goed zouden oppakken. Wij zijn ook veel bezig met het maken van nieuwe spullen door oude te recyclen. Ook gaan wij vaak iets bakken en appen, bellen en facetime veel met vrienden hierdoor leer je ze weer op een andere manier kennen. Door corona moeten wij ons beperken in onze vrijheid, daardoor kunnen wij soms dwars zijn tegen onze ouders en dus een goede puber uithangen. Wij kregen normaal veel vrijheid om leuke activiteiten te doen met vrienden. Maar wanneer ons nu iets verboden wordt vinden wij dat vervelend omdat we beperkt worden in onze vrijheid. Maar dit proberen we op een creatieve manier op te lossen. Onze dagen worden nu ingevuld door online lessen en thuisopdrachten die de docenten bedenken voor extra oefening van de stof. In het begin moesten we behoorlijk aan de online les wennen maar in de loop van de tijd zijn we er erg handig mee geworden. We merken wel dat we sneller afgeleid worden dan op school. Het liefste zouden we weer lessen krijgen op school. Omdat we alles online moeten doen is de technologische revolutie erg van belang. Dit geldt ook voor onze ouders, die zijn momenteel erg afhankelijk van de ITC. Doordat veel mensen ontslagen zijn, als voorbeeld de horeca omdat die helemaal gesloten werd. Er zijn hierdoor minder inkomen en is er dus meer inkomsten onzekerheid, omdat het nog niet bekend is voor bepaalde beroepen wanneer ze weer aan het werk kunnen of dat hun bedrijf failliet gaat. Hierdoor ontstaat er een grote kans dat veel werknemers werkloos worden. Doordat veel mensen thuis moeten werken worden hun sociale contacten steeds minder.
Wij hebben in deze tijd vooral geleerd om zelfstandig te zijn, en op het gebied van volwassenheid zijn we in een korte tijd sterk gegroeid. Sommige keuzes die we moesten maken waren niet altijd even leuk en makkelijk, zo was het soms lastig om niet af te spreken met al te veel vrienden. We wilden natuurlijk niet meewerken aan de verspreiding van het virus, en hebben daarom ook besloten om zo min mogelijk in contact te komen met verschillende mensen. Omdat dit zo een speciale situatie is denken wij dat dit in de geschiedenisboeken komt te staan, en dan komen wij daar als generatie in te staan. Wij hopen dat we zo'n soort situatie nooit meer mee hoeven te maken.
Loïs van der Horst, Jess van Schie & Maxime Bleichordt