Dag met een gouden randje
Schoolplein voor Juf Blondi
Het was afgelopen vrijdag een dag met een lach en een traan voor Blondi van der Woude. Na 47 jaar nam zij afscheid van het onderwijs, waarvan 39 jaar bij haar ‘geliefde’ school, de Christelijke Opleidingsschool (COS). Een directeur die zeer geliefd was bij collega's, leerlingen en ouders.
Door Piet van Kampen
Een gouden ketting, een tuinbank en een naambord op het schoolplein, omgedoopt tot het Juf Blondiplein. Die ketting gaat nooit meer af: ‘Het is een stukje van jullie’. Het zijn voor Blondi de tastbare herinneringen aan een bijzondere dag. Een dag ook vol activiteiten, dat begon met het ontbijt op school met haar team.
Het schoolplein was versierd en er hing een aantal spandoeken, waarvan de teksten voor zich spraken. Over missen, kusjes, over lieve juf. In de omgeving van de school wapperden vlaggen. Het ademde allemaal iets bijzonders uit. Bij het schoolhek koffie met roomsoesjes met daarop een foto de vertrekkende juf.
Om het half uur kwam er een groep met versierde fiets en ballonnen het schoolplein op, keurig in een coronaproofcirkel om Blondi toe te zingen. Er was een ‘stapellied’ gecomponeerd en elke groep droeg een gedeelte bij.
Tweehonderd gezinnen kwamen in actie om er een waar afscheidsfeest van te maken.
Emotie
Het onbetwiste hoogtepunt was het moment waarop het naambord op het schoolplein werd onthuld. Nadat de aimabele, afscheidnemende directeur het doek had verwijderd, waren er ogenblikken van emotie. De eerste reactie: ‘Nu zou ik hier bijna nog moeten blijven. Wat geweldig, de droom van elke directeur’.
Dorpsrit
Tijdens de lunch waren er videoboodschappen van ex-collega's en bekenden, waarna er in een Jeep een toeterende dorpsrit werd gemaakt om op de Boulevard een tussenstop te maken.
Bij het monument van de Engelandvaarders wachtten de leerlingen van de groep 8 haar op en ook menig ouder was ter plekke. Deze plaats was gekozen, omdat de school dit jaar het monument heeft geadopteerd. Met een speciaal lied werd zij er weer toegezongen.
Een onvergetelijk afscheid, een dag met een gouden randje.
(Zie ook afscheidsbrief van Blondi zelf hieronder)
'Afscheid nemen niet mijn sterkste kant'
'Op 17 juli nam ik afscheid van mijn dierbare Christelijke Opleidingsschool, waar ik 39 jaar met ontzettend veel plezier gewerkt heb, waaronder 22 jaar als directeur. Daarvoor werkte ik 8 jaar bij het Hervormde schoolbestuur wat bij elkaar 47 jaar onderwijs maakt. Waar is de tijd gebleven.
Iedereen persoonlijk bedanken is onmogelijk. Vandaar toch nog een keer in De Katwijksche Post.
Bedankt toppers van mijn team en de OC voor de organisatie van het onvergetelijke afscheidsfeest. Het werd een dag met een grote gouden rand en dat alles coronaproof. Geweldig.
Ik bedank mijn team voor de jarenlange samenwerking. Met een aantal heel erg lang, met anderen wat korter. Maar met elkaar al die jaren een hecht team. Daarnaast bedank ik jullie voor wie we als mens voor elkaar mochten zijn. Meelevend, een luisterend oor, er zijn, elkaar helpen, met elkaar mooie dingen voor onze kinderen organiseren enz. enz. Rijke jaren waarin we meer waren dan alleen maar collega’s.
Bedankt OC en MR voor de inzet voor de COS. Uw inzet wordt enorm gewaardeerd.
Bedankt ouders en kinderen dat jullie vrijdag 17 juli naar school kwamen om afscheid te nemen. Op prachtige versierde fietsen en steppen. Wat hebben jullie daar een werk van gemaakt.
Dank ouders voor de fijne en warme contacten in al de jaren die achter ons liggen. We wisten elkaar altijd te vinden en deelden lief en leed met elkaar. Wat een verrassing dat ik een brievenbus kreeg met van elke leerling een kaart. Ik heb ze nog niet allemaal gelezen, maar wil u bij deze bedanken voor de lieve en warme woorden die u schreef en de mooie wensen die u meegeeft voor de toekomst.
En dan al die cadeaus. Om stil van te worden. Heel erg bedankt daarvoor.
Dank voor de samenwerking met de directies van de Prohlesscholen en de heer Rindert Venema met zijn medewerkers. Ik had graag op een warme wijze afscheid van jullie willen nemen, maar corona liet dat helaas niet toe.
We hopen ergens in het najaar nog een informeel moment te kunnen organiseren waarop we alle mensen, die in de afgelopen jaren met me meeliepen op mijn levenspad, uitnodigen.
Dit is echter afhankelijk van het verdere verloop van corona.
Dank aan collega- scholen en het SWV PO DB voor de prachtige boeketten die bezorgd werden.
Afscheid nemen is niet mijn sterkste kant. Gelukkig blijf ik gewoon in Katwijk wonen en gaan we elkaar zeker zien. Ik wens u en jullie het allerbeste en nogmaals DANK VOOR ALLES.
Een mooie zomer gewenst een het ga jullie /u allemaal goed.
Veel liefs en een dikke knuffel',
Blondi