Auwe skoen
Hallòò mit wies? Oh bè jij 't Ant? Ik wó je net belle, of je òòk nog naer de verjaerdag van hunnie Sjaene mot. Hè? Of ik al wat ekocht heb?
Jae, ik was toevalleg venochend mit onze Kleziene mee eréje naer die grôte tuinwinkel in Wassenaer want ik mos zellef effe wat ârs hebbe voor in me raem. Die sansevériae was ik spougzat. Dôôd? Wêhnéén, die dinge benne iet dôôd te knuppele. Maer affijn ik heb daer voor Sjaene een plantebakje ekocht mit kaepse viejooltjies en voor me ààge een orrechidéé. Maer wat denk je Ant? De kersbôme, kersballe en de heale reutemeteut staet al uit estald! Het wordt ammaer vrougerder. Zô isser toch gien aerdeghààid mear an? Nes je zeg: we benne pas end oktôber. Teuge de tijd dat 't echt december is bè je al dat getingeltangel en 'drieming of a wààit krismus' toch harstikke beu? Nou, jij messkie iet maer ik wel Ant! Dut komt zéker weer ôverwààie uit 't buiteland. Wèèèh, hè je trauwes ehôôrd dat ze in Amsterdam de toeriste een pôôt uittrekke mit tullepebolle waer healegaer gien tullepe uitkomme? Skandaeleg! Maer nog skandaeleger is dasse hier huize gaen slôpe en d'r word niks nieuws voor in de plaes neer ezetted. Waer? Achter in de Hornes, de Boerslaan en de Hellembergerweg. Je weet wel, die mààid van Huibies heb daer eweund. Toe waere die flette naegelnieuwt en nouw motte ze teuge de vlakte. Alles goed en wel, maer verlôpeg komt'r niks ârs. Terwijl hallef Kattuk mit volwasse kindere in huis zit. Mens, mens, d'r is gien onderkomme te krijge voor de jongelui. De ôverbuvrauw heb nog twie jonges thuis van in de durteg. Die staen al zus jaer in eskréve maer ze komme maer iet an de beurt. Ze mot d'r ààge een slag in de rondte wasse, strijke en kôke, want de vrindinne zitte daar òòk. Maer wat mot je? Je ken ze moeielek op de straet zette, iet tan? D'r is weuningnôôd nes vrouger vlak nae de ôôrlog. Jij heb toch òòk bij je moeder in eweund toe je pas etrouwd was? Jae, wij òòk, we zatte bôve op ien slaepkaemertje, want onze Wuls en Fietje hadde dat âre kaemertje. We sliepe op een opklapbedje wat ààgelek te smal was voor mit z'n z'n twieje. Hè? Jae lekker warum, dat wel. Maer toe onze Kees ienmael ebôre was, kon 't echt iet mear. Hij skreààwde de heale nacht deur, dus d'r was gien mens die een òòg dichtdé. Ik vergeet nooit datte we de sleutel krége van ons spiksplinternieuwe huis op de Rijnmond. Onze Wuls en Fie ginge toe in ien van die flette. Op vier hòòg zatte ze. Ze konne de zea zien. We konne wel mekke van blijskop en ik weet 't zéker; me moeder zaeliger òòk. Ik bedoel maer, Ant : waerom gae je slôpe as 'r zo'n behoefte is an huize? Me moeder zé altijd: gooi gien auwe skoen weg voor je nieuwt heb! En Ant, nou snap ik wasse daer mit zegge wou.