Afbeelding
Foto: Adrie van Duijvenvoorde

'Aan het begin was ik te lief, koos te vaak voor een aai over de bol'

interview n Juffrouw Doets, lerares van klas zes van de Groen van Prinstererschool, was vastberaden: Atie Kuijt moet doorleren. De Katwijkse was 11 toen juffrouw Doets bij haar thuis kwam en, voor zover ze zich kan herinneren, tegen haar ouders zei: 'Ik wil dat ze naar de HBS gaat. Ze kan het.'

Kuijt lacht als ze terugdenkt aan het gesprek tussen de juf en haar ouders. 'Dat was wat, hoor, in die tijd. Meisjes gingen niet naar de HBS. Iedereen ging naar de huishoudschool. Mijn ouders hadden zoiets van: moet dat nou wel? Maar juffrouw Doets wist ze te overtuigen.'

Euforisch was ze toen ze hoorde dat ze naar Leiden mocht, naar de hogere burgerschool. Haar ouders waren vooral bezorgd. 'Ik ging van Katwijk af, naar de grote stad. Dat was niet niks. Gelukkig gingen er meer kinderen naar de HBS, dankzij juffrouw Doets.'

Mede dankzij het vastberaden handelen van de juf kreeg Kuijt de kans haar horizon te verbreden. 'Er zat een christelijke jongen bij mij in de klas, hij zei: met zulke boeken hoef je niet thuis te komen. Hij had gelijk: mijn vader en moeder vonden het maar niks dat ik zoveel las. Dat soort boeken lees je gewoon niet, zeiden ze dan.'

Kuijt leunt naar voren in haar stoel in haar woonkamer. 'Eerlijk gezegd', zegt ze, 'ben ik blij dat ze me hebben laten gaan. Het heeft me gevormd. Ik kreeg de kans om een eigen visie te ontwikkelen,

maar zonder het geloof van mijn jeugd los te laten.'

De neiging om zich af te zetten heeft ze nooit gehad. 'Het was de tijd dat marihuana populair werd, ook klasgenoten deden daaraan mee. Maar ik taalde er niet naar. Niet dat ik nou zo braaf was, maar ik heb er gewoon nooit voor gekozen. Geen idee waarom niet. Dat zit denk ik zo ingebakken in mijn karakter.'

Wie het karakter van Atie Kuijt wil leren kennen, hoeft alleen maar naar haar te luisteren.

De Katwijkse spreekt gedecideerd, onverstoorbaar en met precisie. Het is duidelijk: hier zit iemand die weet wie ze is, wat ze vindt en van haar hart geen moordkuil maakt.

'Ik ben een doorbijter', zegt ze. 'Als ik eenmaal ergens van overtuigd ben dan ga ik er vol voor, en dan laat ik niet meer los. Ik ben trouw aan mijn ideeën en ik heb daar veel discussie voor over. Daar moet je tegen kunnen.' Ze lacht. 'Dat had ik als kind al, en is in de loop van de jaren alleen maar erger geworden.'

Hele interview in De Katwijksche Post van donderdag 29 september.