Opwrijve

17 januari 2019, 11:24

Jaeh hallòò mit wies? Ôh bè jij 't Ant? Hadde je net òòk al ebeld? Dat ken wel wéze mààid; ik kwam net uit de does en toe hoorde ik gerinkel. Maer dan gae ik iet mit me natte kop en in me naekende hol naer benéje renne, dat snap je.

Ik mos me haer effe wasse want ik mot vemiddag naer de kapper. Hè? Jae netuurlijk wulle ze bij de kapper je haer wasse, maer dan mot je zô achterôver met je koppes in die wasbak, dat vin ik ofskuwelek. Ik krijg dan zwarte vlekke vòòr me òòge. Zôdoende doe ik 't zellef van te vôre, dan houf ze 't allieneg een beetje nat te spààite. Hè? Jae, haehae, nes je zeg: ik lijk me skòònmoeder wel. Voordat Huibertje de werrekster kwam ging ze stofzuige, dwààle en de wécé skòònmaeke. Want stel je nouw toch 'r is voor dat Huibertje zouw dénke dat 't een vijze boel bij d'r was! As de hullep dan kwam dan zasse aemechteg in d'r leunstoel uit te puffe van 't werk wasse ààgelijk iet mear kon doen mit die versléte heupe. Ze hadde teslotte niks voor niks een werrekster. Wat zeg je? Bè je gistere bij hunnie Corries ewéést in de Duinrand? Mooi zisse daer iet? Wij benne verlèje week effe an ewéést mit een plantebakje. Alles is naegeltje nieuwt en glimt as een keutel in de maeneskijn. Een heal verskil mit dat auwe gebauw. Zô auwt was dat toch òòk nog iet, Ant? Ôh, dat weet je òòk iet. Jae, nes je zeg: vandaeg is alles nieuwt en an epast en murrege is 't weer auwbakke en auwerwes. Nou, ze motte iet bij mijn komme kijke want sins 1981 is 'r niks mear an me does of keuke edaen. Iene kear is 'r een nieuwe kraen en een doeskop in egaen. Zô'n ding mit van die antikallek-gaetjies en een hendeltje om de waeterstrael mit te regele. Nou, an me hoelae Ant! Dat hendeltje brak nae een week al of. Elleke week mot ik die kop in de skòònmaekezijn zette want dan zitte al die gaetjies verstopt. En wat denk je van die glaeze doesdeur? Die mot je kurrekdròòg maeke mit je handouk want ârs kè je d'r iet mear deurhéén kijke van de kallekstrépe. En wat doch je van die spléte tusse die deur? Die is vast verzonne deur een kérel mit al die naedjies en gleufies. Haeleger iet handeg. Ik mot mit een mesje mit een ouwe pendek d'r omhéén ewikkeld de randjies en de spléte doen, want ârs kè je d'r iet bijkomme. Ôh, doe jij dat òòk altijd? Maer dan mit een brààinaeld? De tegeltjies doe ik mit een raemtrekkertje, jij òòk? En dan opwrijve zeker mit een ouwe baddouk? Jae persies! Mààid, nouw we 't d'r zô òver hebbe, hebbe we d'r maer een hôpe werrek an! Je ben nog langerder in de weer mit de does dròògmaeke, dan mit 't doeze zellef! Je zouw temet heimweé krijge naer de zinke tààl! Nes je zeg: we doen 't ons zellef an, we benne geweun té skôôn!