Bouwen
We worden al een tijd geteisterd door erg veel leed in onze familie- en vriendenkring. Ik weet niet helemaal of ik het woord 'teisteren' mag gebruiken. Een mens moet in het leven toch 'bestand' zijn, maar het doet ongelofelijk veel pijn.
Vooral de onmacht en gelatenheid van het onherroepelijke. Het weten niet mee te kunnen vechten, niet te kunnen helpen of te verzetten, maar proberen je in volle warmte en liefde gedragen te voelen en te genieten van de tijd die rest.
Toen ik als meisje bij mijn opa en oma mocht logeren, zong mijn oma vaak, vooral als ze van de zang kwam: 'Tel uw zegeningen een voor een.' Oma was een warme, vrolijke vrouw die als ze zong het tempo er in had. Daar werd je vrolijk van. Ik genoot van haar gezang vooral als ze tweestemmig zong met opa tijdens de afwas. Oma spaarde van die gekleurde kralen die in de presto afwasmiddel zaten, waar je kettingen van kon rijgen, voor haar kleinkinderen om mee te spelen. Zouden dat die zegeningen zijn? Ze moest glimlachen toen ik ernaar vroeg. 'Kralen zie je, die heb ik hier. Maar zegeningen zie je eigenlijk niet en toch krijg je er heel veel van op een dag. Alleen die moet je leren zien. Dat is niet zo moeilijk, want als je goed oplet zijn ze er, elk moment. Het zijn weldaden, kleine cadeautjes die heel vaak in de gewone dingen zitten, maar we krijgen ze wel en jij kan ze extra bijzonder maken.'
Buiten schijnt de zon. Als je goed kijkt zie je dat de kleuren veel mooier worden bij het licht. Het weer is ook lekkerder, we kunnen de deur openzetten en je wordt er vrolijk van. Een prachtige dag. Die zon was er al, maar nu zie je hem. Zo maar een paar dingen die geweldig belangrijk zijn. Dat maakt je blij en dankbaar. Let maar op. Geniet van de dingen om je heen en maak een feestje van alle mooie momenten. Regen komt er nog genoeg, maar ook dan zal je zien dat er nog genoeg zegeningen te tellen zijn. Zorg ervoor dat je ze blijft zien en bouw aan goede herinneringen. '
En met diezelfde woorden lopen we bij onze vriend vandaan. Hij doet nog even een ommetje met de hond en wij stappen in de auto. Een gezamenlijk vervolg is onwaarschijnlijk en toch schijnt de zon. Vooral na zijn woorden. 'Ik heb een prachtig leven gehad. Ik heb lief gehad, de wereld gezien en alleen maar gebouwd aan mijn herinneringen en daar geniet ik elk moment van. Natuurlijk had ik nog graag even gebleven, maar 'Count your blessings'.
Soms zijn er liedjes waar je achteloos aan voorbij gaat, maar die belangrijker zijn dan je beseft.
'Er zijn alleen nog een paar dingen, die ik houd omdat geen mens er iets aan heeft
Dat zijn mijn goede (jeugd)herinneringen, Die neem je mee zolang je verder leeft.'