Kracht
Eigenlijk is het grappig. We vinden het niet gek dat er mensen uit andere delen van ons land komen om van de zee te genieten. We vinden het prachtig als er honderdduizenden mensen naar onze bollenvelden komen of genieten van een machtige veiling en het is al praktisch gewoon dat het noordelijk deel van onze provincie ruim 8 weken per jaar dichtzit omdat er bijna anderhalf miljoen mensen naar Keukenhof komen. Natuurlijk genieten wij ook van de zee, de bollenvelden en de bloemenpracht van Keukenhof, maar rijden we erlangs of 'zien' we het. Zien, beleven we echt al die bijzonderheden? Het is zo dichtbij en er zijn bijvoorbeeld mensen die nog nooit in Keukenhof zijn geweest.
Vanwege mijn vak mag ik regelmatig 's werelds grootste bolbloemenpark bezoeken. Een park met het grootste deel bolgewassen, maar ook als visitekaartje voor de bloem als totaliteit. Ik geniet van de opening, de bloemenshows en evenementen. Maar vaak is het van de ingang tot aan een paviljoen en terug. Afgelopen zaterdagmiddag greep ik de kans om in alle rust door het park te wandelen, te genieten van alle verschillende mensen en talen en de bloemenshows op mijn eigen tempo en interesse te bekijken. Het liefst had ik middenin de ruimte een stoel neergezet en alleen maar rondgekeken. Met net een gigantische alstroemeriashow achter de rug, werden de ruimtes gevuld met prachtige orchideeën, lelies en lisianthus. Vooral die laatste twee productgroepen kregen extra glans door de Rijnsburgse namen, die werden genoemd als leverancier, broeier of kweker. Duizenden foto's en selfies werden gemaakt en alles in grote verwondering. Met het thema van Keukenhof 'Flower Power' waren de shows ingericht en dat maakte het ook aantrekkelijk voor de jeugd. Want hoe leuk is het om even in een bloemrijk versierde 'kever' of 'lelijke eend' te zitten? 'Flower Power' klinkt als kleur, bloemen, de jaren zeventig, de hippies, romantiek en 'love not war'.
In één van de paviljoens was een hoek ingericht met allerlei soorten bloemen en groen. Van delfinium tot aan pioenen en van calla's tot rozen. Het was een grote bloemenkraam met als titel: 'Theater van de bloem'. Vanaf deze plek werden de bezoekers meegenomen op reis door bloemenland en werd er van alles over de specialiteit van de bloem verteld, terwijl onder de handen van de arrangeur het bloemstuk groeide. Al ver voor aanvang zaten de banken vol met geïnteresseerde bezoekers, waardoor de bloemsierkunstenaar eerder haar hoofd om de hoek stak. Ze begon in Nederlands, daarna in het Engels en toen bij navraag bleek dat iedereen het verhaal in het Engels kon volgen, stapte ze moeiteloos over. Terwijl we langzaam verder liepen hoorden we haar zeggen: 'It is mothersday tomorrow. It is always wonderful to give flowers. But rose has the most power of all flowers and says much more than a small piece of chocolate.' Bloemen zeggen vaak meer dan honderd woorden, niet alleen om te kijken, maar dat ook echt te zien.