Naar de Efteling
Je maakt soms afspraken met mensen waarvan je later denkt….waarom moest ik nu zo nodig op deze dag een lunchafspraak maken? Of …Waarom heb ik een half jaar geleden kaartjes gekocht voor een concert? Het komt nu eigenlijk helemaal niet uit. Herkent u dit? Zo hebben Louis en ik vorig jaar oktober al vier kaartjes gekocht voor de Efteling. Louis was toen gelijk enthousiast. Niet alleen vanwege de aanbieding, maar ook van het idee om met de twee oudste kleinkinderen een dagje op stap te gaan. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet stond te springen. Ik zag allerlei mits en maren zoals: slecht weer en is dit niet een taak van de ouders om met hun kinderen naar een pretpark te gaan? Ik vind het eerder een voordeel om als oma juist niet naar dit soort evenementen te hoeven. In mijn herinnering kreeg ik flashbacks van jengelende kinderen, lang in een wachtrij staan voor een attractie. 'Tja….naar de Efteling. Kunnen we niet wachten met het kopen van kaartjes tot het april is?' 'Doe nu eens een keer enthousiast. Toch leuk om met die kids op stap te gaan', riep Louis en drukte vervolgens op de knop om de kaartjes te bestellen.
Vorige week zondag was het zover en ik had er zowaar zin in. Een rugtas vol met pakjes drinken, snoep en broodjes vertrokken we richting Kaatsheuvel. Gezellige muziek aan in de auto en leuke verhalen over school aanhoren van de 6 en 5 jarige nichtjes. Aangekomen bij de Efteling waren we niet de enige. Ik keek Louis aan met een blik van 'dat bedoelde ik nu'. De zon begon te schijnen en dat was al een mooi cadeautje. We liepen het park in en gingen als eerste naar het Fata Morgana. In het donker maak je een rit en komt van alles tegen wat met de sprookjes van Duizend-en-een-nacht heeft te maken. De jongste vond het best wel een beetje eng. Maar met een stralende lach stapten de meisjes uit: 'Dat was en leuk. Gaan we nog een keer?' Nee, we gaan verder, want er is nog zoveel te zien en te doen. Zo stapten we in een zweefmolen, maakten een tocht in een bootje, en stapten in Droomvlucht. Het treintje bracht ons naar de andere kant van het park. Gelukkig waren we voor de lunch, die bestond uit patat en een kaassoufflé, in de Halve Maen, een schommelschip, geweest. Het papierenafval ging natuurlijk in Hollebolle Gijs. Een avontuur was ook het Sprookjesbos. Geweldig om naar Roodkapje, Sneeuwwitje en Langnek te kijken. En onderweg in gesprek te raken met de Prins die op zoek was naar Assepoester. Als laatste trotseerden we toch maar de Piranha, een wildwaterbaan. Je moest wel een beetje geluk hebben om deze toch droog over te komen. Helaas kreeg de oudste een golf water over zich heen….Toch stapte ze stoer uit de kuip en hoorden we haar niet over een natte spijkerbroek. Moe maar voldaan stapten we de auto in. Opa kroop achter het stuur en het duurde niet lang of 'drie meiden' vielen met een big smile in slaap. De Efteling, daar gaan we zeker nog wel een keer naar toe.
Houdoe.