Eenduidigheid
Terwijl mijn partner bezig is met het aftuigen van de kerstboom schrijf ik mijn eerste column van 2019. Wat toch te doen met die kerstboom is de vraag waarop ik momenteel even geen antwoord paraat hebt. De kinderen uit de buurt zijn al klaar met ophalen en het inlevermoment is ook al voorbij, dus ja waar laat ik die boom. Voor heel wat dorpsgenoten, gezien de vele bomen naast de vuilniscontainers, is dit kennelijk geen probleem. Zo te zien is de gedachte: Laat de gemeente ze maar ophalen. Ik denk dat dit uiteindelijk ook wel gaat gebeuren maar dat is volgens mij niet echt de bedoeling. Op de vraag aan een buurjongetje waarom ik hem dit jaar niet met kerstbomen zag slepen krijg ik als antwoord: "Ik ben mijn neefje gaan helpen in Valkenburg, de bomen die je daar inlevert worden in de fik gestoken, onwijs gaaf". In de fik. Hier maar ook in Katwijk een gepasseerd station, maar daar mag het schijnbaar weer wel. Als er iets ontbreekt in dit land dan is het wel eenduidigheid. In veel gemeenten worden regels telkens weer anders uitgelegd en toegepast. Ja, regels, verordeningen e.d. zouden overal op dezelfde manier moeten worden toegepast. Wie weet gaat dat er ooit een keer van komen.
Een nieuw jaar is aangebroken en dat wordt altijd gevierd met niet alleen vuurwerk en champagne maar ook met nieuwjaarsrecepties. Bedrijven, verenigingen, clubs, overal organiseert men in de eerste dagen van het nieuwe jaar een receptie. Zo ook ons gemeentebestuur. Afgelopen maandag was het een komen en gaan van mensen in het gemeentehuis aan de Zeeweg. Traditiegetrouw werden eerst de Meerburgprijzen uitgereikt, acht in totaal. Twee geldprijzen gingen naar Rijnsburgse initiatieven, te weten: de organisatie van de Open Tuinen Dagen en naar Agnes Korebrits-van Egmond voor haar boekwerk over Rijnsburgse Huisnamen. Alle twee echt verdiend. Teuntje van Delft, de hoofdredacteur van dit weekblad kreeg de erepenning van de gemeente Katwijk uitgereikt voor het vele werk wat ze als vrijwilligster verricht voor tal van Rijnsburgse organisaties. Burgemeester Cornelis Visser noemde haar de 'Rijnsburgse onderburgemeester'. Ik sta er niet van te kijken als ze ooit nog eens echt ergens als burgemeester aan het werk gaat. Je komt haar werkelijk echt overal tegen en zoals Visser ook al zei: de cultuur draagt ze een warm hart toe. Geachte mevrouw van Delft ook u van harte gefeliciteerd met die fraaie prijs. Gemeentelijke erkenning, ja dat zegt echt wat.
Het nieuwe jaar is feestelijk van start gegaan. Hoe het verder gaat? Geen idee, maar tweewekelijks hoop ik u d.m.v. deze column wel op de hoogte te houden van echt Rijnsburgse perikelen. Vandaar de naam ook: Uicatcher.
Reageren?
uicatcher@gmail.com