Juzebòòs
Goeiemurrege, mit Antjies hierzô, mit wies? Ôh bè jij 't Krij? Hè? Of ik al weet wat we mit de kerst motte gaen éte? Mààid, maek je je daer nou al sappel om? Ikke iet hoor, ik kijk wel uit! De bòòskoppe? Die doe ik wel op 't leste mement. Klaes stuur ik om de vlesse en ik doe de rest. En nouw effe zonder gekhààid: je ken nou je bòòskoppe an huis laete bezurrege teugewôôrdeg! Je vult een lijsje in wat je hebbe wul, en hup, klaer is Kees! Hè? Vin je dat niks? Nèèn, ik òòk iet, want ik mot in dinge kenne nijpe en ik ruik ôveral an of 't goed is! Hè jij dat nouw òòk? Maer affijn, ik heb netuurlek wel makkelek praete want ik heb iesô veul nôdeg. Me vriezerd zit mudjevol mit vorse tong, kabbeljauw, zallem, grôte gààrent uit Noorwége. En ôh jae, ik heb gewekte stôôfpére en appelemoes uit ààge bôôm in de kelder staen. As je nog een paer potjies hebbe wul, dan kom je ze maer haele want ik ken 'r een heal gast- en weashuis van laete kaene. Jae, die kosteleke vis hewwe we van Aldert van onze Neeltjies. Die vaert op een grôte, dat wéét je. Maer nouw effe wat ârs, Krij; benne ze bij jou al an de deur eweest voor een hantékening? Waervoor vraeg je. Voor dat je gien vuurwerrek in de straet wul hebbe! Néén? Hier wel, de buurman van de ôverkant die naest de poort weunt die kwam van de week de deure langs. En jae, ik heb me hantékening ezetted, want mààid, mààid, wat een ellende hebbe we ellek jaer van die zooi! De leste kear was 't healemael juzebòòs. Toe mosse d'r allien al in onze straet twie naer 't ziekehuis of evoerd worde. Ien hààd'r z'n klevaenes durdegrààs verbrand en z'n duim hing 'r nog an ien velletje bij te bengele. En die âre kreeg een brok onploffend vuurwerrek in z'n kappesjon waerdeur ie nou zô dòòf is as een potkachel. En dan 't ouwe tippiehondje van Sjaene… die kreeg een hartverlamming en viel dòòd neer. Vin jij dat normael? Ik òòk iet. 't Is allieneg nog de vraeg of de buurman genog médestanders krijgt, want minstes driekwart van de straet mot dan hantékeninge zette. Dan pas krijg je van de gemiente een brok pepier wat je achter je raem ken plakke en waerop staet dat je stil mot wéze mit je vuurwerrek. Hè? As ze daer dan toch skijt an hebbe? Jae mààid, dat word nog wat. Dan motte we ze zellef gaen wegjaege! De pliessie komt daer iet voor, want die hebbe 't veuls te druk. Je mot dus, kort ezààd, je ààge straet mit hand en tand gaen staen te verdédege! Nes je zeg, dat word oorlog! Hoe mot je dat doen dan? Mit n'emmers weater gaen gooie? Brandblussers leeg spààite? Skraèèwe as viswijve dasse 't bij d'rlui ààge moeder op de plaes motte gaen ofstéke? Je zel 'r de gròòste ruizie deur krijge! En daer mot ik effe iet an denke hoor Krij!