| Foto: Stephanie Wunderl
| Foto: Stephanie Wunderl Foto: Stephanie Wunderl

Het WK in Hamburg

Arie Twigt is een 18-jarige rolstoelbasketbalspeler uit Katwijk en woont op Papendal. Op het sportcomplex van Papendal traint Arie wekelijks met het Nederlands Team en in het weekend speelt de basketballer wedstrijden voor Only Friends uit Amsterdam. In deze blogpost vertelt Arie over zijn avonturen op Papendal en daarbuiten! Zijn belevingen schrijft hij op voor de Dirk Kuyt Foundation, zij ondersteunen hem in zijn weg naar de Paralympische Spelen in 2020.

'Hallo allemaal! Op 14 augustus ben ik met het Nederlands herenteam vertrokken naar het WK in Hamburg. Wij vertrokken 's morgens met de bus vanuit Papendal. Iedereen was volgens mij redelijk ontspannen, al komt er op zo'n toernooi natuurlijk wel een beetje druk bij kijken. Op donderdag was de openingsceremonie, alle landen die in actie zijn gekomen op het WK werden daar voorgesteld. Als je dan met je team het veld op komt rijden is dat best wel een kippenvelmomentje. Na het officiële gedeelte kwam Madcon optreden, zij maakten er echt een feestje van.

Wij zaten samen met Argentinië, Spanje en Australië in de poule. De eerste wedstrijd die wij moesten spelen, speelden wij tegen Argentinië en deze hebben wij helaas verloren. De dagen daarna speelden wij tegen Spanje en regerend wereldkampioen Australië, deze wedstrijden wisten wij wel te winnen. Wij zijn in de poulefase tweede geworden, hierdoor moesten wij tegen de nummer drie uit poule C spelen: Turkije. Helaas hebben wij deze wedstrijd in de knock-outfase verloren. De laatste wedstrijd speelden wij tegen Japan. De wedstrijd tegen Japan hebben wij op één puntje verloren. We zijn uiteindelijk 10e geworden op het WK.
Helaas heb ik niet mogen spelen. Hier baal ik best van, maar ik kan het wel begrijpen. De niveaus van de teams liggen zo dicht bij elkaar. Voor mijn gevoel was elke wedstrijd een soort van finale. Natuurlijk balen wij van de 10e plaats, er had veel meer in kunnen zitten... Desondanks was de sfeer onderling in het team wel goed. Wat ook heel bijzonder was, was de sfeer in het publiek. Er zaten behoorlijk veel supporters en ze waren allemaal in het oranje, dit zag er echt heel gaaf uit. Het publiek was heel enthousiast en zorgde voor een geweldige sfeer! Ook mijn ouders, broers, opa en oma zaten in het publiek, dit was best bijzonder.
Toen ik terug kwam van het WK was school alweer begonnen, dus moest ik een inhaalrace maken. Ik heb nu even geen training. Dit is omdat ik in de zomervakantie door heb getraind met het Nederlands herenteam. Gelukkig is het nieuwe seizoen bij Only Friends weer begonnen, dus daar kan ik wel lekker ballen. De volgende keer vertel ik jullie over de start van het nieuwe seizoen, tot dan!'