Aerdeg

Goeiedag mit wies ? Nou! Bè jij 't mààid! Is je tillefòòn weer emaekt? Gelukkeg maer, want ârs kenne we gien klespraetjies mear houwe, en dat zauw toch stilletjies worde iet tan?

Hè? Waer we 't de leste kear ôver haddede? Eh, effe prakkezére… Jae, dat was ôver die nieuwe wethouwers die we nae lang wikke en wége ekrége hebbe! Ik ken d'r genien. Sjakkô Knaepe is nog de ienege nog die ôver ebléve is… Jae, nes je zeg: de rest is mit je maer rékene hard weg eholt. Maer je weet wasse zegge, Ant! Bezems die nieuwt benne, vége 't skôônste. Nouw, dan kenne ze an de slag want d'r valt genog an te vége hierzô! Verléje week wier ik werempel an ehouwe op de straet deur een jonge kearel van de gemiente en die vroug an mijn of ik nog wat wis om 't weune in Kattuk nóg beterder te maeke dan 't al is. Ik skrok me rot! Ik zeg: nou neefje, daer ôverval je mijn een beetje mit, en buite dat, ze luistere toch nooit naer de burregers wat die vertelle en wat die d'rvan vinne. Maer nouw je 't zô aerdeg vraegt zouw ik 't wel een prachtidéé vinne dat 'r hier ààndelek een dokterspost komt! Want je haelt de stuipe as je vrijdes-s'middes nae vijve een dokter nôdeg heb en je healemael mit je blinde dârum-onstéking of je wandelende nierstiene earst naer Voorhoute mot. Je zouw maer gien auwtô hebbe. En je mot 'r is kijke Ant hoeveul mense d'r dan in de wachkaemer zitte op de zaeterdag en de zundag. En die zitte daer iet voor d'rlui zweatkakke. Maer affijn, ik was lekker op drééf, ik zé jôh: nouw ik toch bézeg ben, ken'r gien stoplicht komme op de Tremstraet bij de Eksjon wat earst Albert Heijne was? Dat is zô'n gevaerleke plek om ôver te stéke! As ik op de fies ben dan stap ik of om op de stoep te gaen staen, want ârs stopt d'r gien mens. Maer dan mot je op dat smalle vluchtheuveltje in de midde je fies skuin neerzette as je nog mot wachte, want ârs bè je of je voorwiel of je achterbankje kwijt. En dan bè je ààndelek an de ôverkant, dan mot je je een weg baene deur die gôôt! Hè? Jae Ant dat weet je wel: 't is ààgelijk een voetpad voor kinderwaeges en invelides, maer daer heb iederien skijt an. D'r word ebrommerd en efiest dat 't een lieve lust is. D'r staet een soortement dranghek op de stoep, maer ik heb nooit begrépe waerom. Want nou motte alle fiessers en brommers die uit die gôôt komme òòk nog een brok ôver de stoep rije omdat dat hek in de weegt staet. Jae echt waer hoor, gae maer kijke; d'r staet een borretje mit een mannetje mit een kind an z'n hand! En ik heb altijd eleard dat je daer dan mot wandele. Maer jae, nes je zeg: zô ben d'r een hôpe dinge waer we mit ons pet iet bij kenne.