Vrouwenpower
Enkele jaren geleden kwam er een, amper twintig jarig schuchter, Pools meisje bij ons wonen. Ze kwam met haar vriend naar Holland om het geluk te vinden in de bloemen, de vele uren werk en elkaar. Op weg naar een nieuwe toekomst. Ze sprak Pools, gebroken Engels en drie woorden Nederlands. Na enkele maanden vond de vriend andere dames interessanter. De baas bleek ook niet die hij zou moeten zijn en ineens zat ze zonder slaapplaats en zonder baan. Als je wilt werken is er altijd werk. Uiteindelijk vond ze na het met meerdere personen delen van een garage, een plekje op een vide van een piepklein huis dat door vijf Polen werd gedeeld. Mijn echtgenoot die met haar samenwerkte vond dat geen goede ontwikkeling. Als onze dochter in een ander land zou vertoeven, zouden we ook blij zijn als er iemand zich over haar ontfermde. En zo kwam ze voor enkele weken bij ons. We communiceerden in het Engels en met handen en voeten. Er was haar een zomerhuisje toegezegd, maar daar kon ze nog niet in. We sloten haar in ons hart en in ons huis. De weken werden maanden en uiteindelijk wachtte haar het zomerhuis.
Inmiddels was er een nieuwe vriend en samen wilden ze het geluk vinden, nu in de groenten, de vele uren en elkaar. Ze wilde carrière maken en voor een toekomst gaan. Het zomerhuisje werd een kleine eengezinswoning, haar droom een leuke hond ging in vervulling en ze stortte zich naast haar werk op het Nederlands en een cursus massage.
De vriend, goed in voetballen, genoot steeds meer van de derde helft en kon dan moeilijk de weg naar huis vinden. Hoe mooi het ook leek, ook hier kwam een einde aan. En aangezien ze in een ander deel van het land woonde, konden we alleen maar toezien dat ze bij een collega in huis kwam en de hond zo lang op een logeeradres. Toch kwam de carrière waar ze zo hard voor werkte, steeds dichterbij. Bemiddelen tussen werkgevers en Poolse werknemers als je er talent voor hebt en Pools, Engels en Nederlands spreekt. Uiteindelijk mocht ze van een vastgoedorganisatie in een zwaar uitgeleefd huisje wonen, waar ze vanwege omstandigheden nog geen raad mee wisten, maar dan moest ze het zelf opknappen.
Soms gesteund door collega's keerde ze het zwaar vervuilde huis om, legde ze met behulp van films op Youtube laminaat, tegelde ze en haalde een keuken van marktplaats, die ze zelf plaatste. Ondertussen raakte ze in februari met haar auto in een slip en werd ze met een hersenschudding en fors gehavend gezicht en lijf naar het ziekenhuis gebracht.
Afgelopen weekend hebben we haar opgeknapte huis bewonderd. Brandschoon en helemaal haar plek. Samen met haar hond vast van plan om wat van haar toekomst te maken.
Een van haar collega's zei: jij hebt alles! Je kan zien dat je voor het geluk bent geboren. Wij weten dat ze elke centimeter heeft moeten bevechten. Maar wat zijn we trots op haar.