Dorpsgevoel
Deze week staat in het teken van herdenken en vieren. Alhoewel de 2de Wereldoorlog alweer tientallen jaren achter ons ligt, blijf ik het herdenken van die periode niet alleen bijzonder maar ook belangrijk vinden. Mede door deze dagen besef ik namelijk, neen ik ben ervan overtuigd en ik neem aan u met mij, dat leven in vrijheid een ongekend groot goed is. Ik ben van na de oorlog en wil dat graag zo houden. In april en mei duik ik altijd weer even in mijn boekenkast en zoek dan boeken op die over deze donkere periode gaan. Ook over de oorlogsjaren hier in Rijnsburg zijn diverse boeken geschreven. Ze schetsen o.a. een beeld van een dorpsgemeenschap die echt begaan was met de groep mensen die al snel het slachtoffer van de nazi's werden. Joodse mensen vonden in Rijnsburg een warm onderkomen en reken maar dat het voor diegene die ze verborgen hielden een spannende tijd was. Gezinnen werden plotseling uitgebreid met een broertje of zusje of er kwam een onbekend neefje of nichtje logeren. Ik hoorde ooit het verhaal van een Rijnsburgs onderduikgezin bestaande uit alleen meiden waar opeens een joodse tiener jongen in huis kwam. Die kreeg een slaapplek op zolder naast de meiden. De meisjes waren compleet in shock. Het was de eerste keer dat ze een jongen in een onderbroek zagen. Veel verhalen van Rijnsburgse onderduikgezinnen staan opgetekend in: 'Een veilig nest voor vervolgden', nog steeds te koop bij het museum.
Sinds kort ligt bij de Readshop het boek: 'In antwoord op je vragen'. Het is het levensverhaal van de familie van der Laan, de dokter en zijn gezin die in die oorlogsjaren zoveel voor Rijnsburg heeft gedaan. De familie geschiedenis is destijds opgetekend door zijn vrouw. Echt een aanrader. Reken maar dat het spannende tijden zijn geweest voor de families die onderdak boden aan joden. Je riskeerde ermee je leven, niet alleen van jezelf maar ook van je gezinsleden. Rijnsburg was in die jaren een zeer hechte gemeenschap, en de kerken waren daar een belangrijk onderdeel van. Hoe anders is dat nu. Steeds meer mensen zeggen de kerk vaarwel en we ontmoeten elkaar steeds vaker niet meer in het echt maar via de sociale media. De facebookpagina, 'Je bent een echte Rijnsburger als….' is daar het bewijs van. Die facebookpagina laat overigens via de berichten die er op geplaatst worden wel heel vaak duidelijk een hang zien naar die voorbije tijd. Die tijd komt helaas nooit meer terug. Rijnsburg zal de komende jaren nog sterk groeien en daarmee zal het nu nog beperkt aanwezige dorpse karakter steeds meer verdwijnen. Wat overblijft zijn de verhalen uit de periodes dat we wel een groot dorpsgevoel hadden. Fijn dat we op 4 en 5 mei die verhalen weer tevoorschijn kunnen halen.
Reageren?
uicatcher@gmail.com