Koninklijk
Hebt u ook zo genoten van onze Oranje-sporters? Onze Olympische vedetten?
Wat hebben zij voor gave sportprestaties gezorgd en spannende televisie. Het is niet te geloven wat zij ervoor doen en misschien nog wel meer laten, om hun doel te bereiken. Hoeveel doorzettingsvermogen hebben ze daarvoor nodig?
De vastberadenheid waarmee ze trainen, het zelfvertrouwen waar zij voor gaan en de discipline om elke keer weer die secondewijzer te beïnvloeden met één doel: het Olympische eremetaal. Onvermoeibaar. Ook al heb je niets met schaatsen, dan zeker wel met onze Oranjesporters. Ons Wilhelmus klonk regelmatig verwacht en onverwacht door de hal in Pyeongchang. Uiteraard is verwacht altijd nog gehoopt, want als er iets niet vaststaat, zijn het rondetijden. Om koud en warm van te krijgen. Geweldig waarin een klein land groot kan zijn. Miljoenen Nederlanders zaten aan de radio of buis om maar een glimp mee te krijgen.
De eerste dag stonden er maar liefst drie Nederlandse dames op het podium en wie juichten en sprongen bijna van de tribune af om de dames te feliciteren en te laten zien hoe trots ze waren op onze mensen. En wie schreeuwden ze bijna naar de finish? Koning Willem Alexander en Koningin Maxima. Uit hetzelfde hout gesneden. Maar ze waren er wel. In oranje. In en uit het vliegtuig, op de tribune, jetlag, feliciteren, slapen weer op de tribune, juichen en dan de koning weer richting Nederland en de Koningin richting Indonesië. Onvermoeibaar. En die Nederlandse saamhorigheid en discipline kennen ondertussen ook de sporters uit andere landen. Als je wat wilt bereiken moet je trainen in Holland. Daar weten ze wat doorzettingsvermogen is, een juiste trainingshouding en de juiste methodiek. Niet voor niets trainen er enkele schaatsers in Nederland. Nao Kaidora, de 'kleine boze kat' zoals ze zelf haar schaatshouding omschrijft uit Japan en Karolina Erbanova uit Tsjechië. Vier jaar terug kozen zij ervoor om huis en haard te verlaten en Nederland op te zoeken. Om in een vreemd land met vreemde mensen te trainen, omdat ze beter wilden worden. En dat is ze ook gelukt.
Beiden konden ons in het Nederlands toespreken en werden in het Nederlands geïnterviewd. Tot het 'Leentjeleerdelotjelopenlangsdelangelindenlaan' aan toe. En wat zei Erbanova: 'Ik ben zelfs een beetje oranje geworden.' En dat is toch een geweldig groot compliment. Trots zijn op onze saamhorigheid, ons doorzettingsvermogen en ons vaderland.
Daarom vonden we, gemeente Katwijk en het Genootschap, het belangrijk dat ter ere van onze voorvaderen de onthulling van het mausoleum op 4 april een extra tintje moest krijgen. Uiteraard met de burgemeester en wethouder, maar ook met de Commissaris van de Koning Jaap Smit, als vertegenwoordiger, ambassadeur van ons Koningshuis, representant van onze Koning. Die ons oproept groot te denken en trots te zijn op volk en vaderland. Zoals de mensen die Rijnsburg het belangrijkste hebben meegegeven dat er is: hun eigenheid.