Bestwil
Er zijn van die gezegdes waar je als kind mee te maken krijgt en die je nooit meer vergeet of ze zelf gebruikt als het zo uitkomt. Zoals de aanhouder wint en het is voor je eigen bestwil. Gezegdes die voor een groot deel waar zijn. Het gekke is, dat dat dan altijd gaat over dingen die niet leuk zijn. Bijvoorbeeld als je een paar meter onder water door een gat moet zwemmen of tijdens een training net die seconden te kort komt. Kom op, de aanhouder wint. Vaak volgt daar dan achteraan, het is voor je eigen bestwil. Maar niet als dichtbij een lepel levertraan opdoemt, die je moet behoeden tegen allerlei ziektes of er iemand met een 'loeigrote' injectienaald boven je kleine arm zweeft. Dat zijn nog maar dingen die misschien een klein jeugdtrauma opleveren, omdat de gezinsoverheid (onze ouders) 'het beste met je voor hebben' en 'bepalen wat je moet doen'. Dat staat niet in verhouding met dingen die je later tegenkomt. Zoals bij onze lokale overheid. Echter, die overheid kiezen we zelf. Daarom is het zo belangrijk dat we stemmen en niet roepen: 'ze doen toch wat ze zelf willen' of het is 'allemaal water naar de zee dragen'. Overigens wel toepasselijk in een kustgemeente. Ja, onze gemeente is ook een echte aanhouder. De Brouwerstraat was een drukke straat, maar voor alle aanpassingen in elk geval nog te doen. Nu sneuvelen er om de haveklap zijspiegels, stappen fietsers af om lopend over de stoep te gaan, een dagelijkse crime. Datzelfde geldt voor de Oegstgeesterweg. Bij een 30 kilometer zone, kunnen de wegen smaller en heb je geen fietspaden en oversteekplaatsen nodig. De inspraakavonden waar niemand na de eerste bijeenkomst meer naartoe ging, niet omdat men niet geïnteresseerd was, maar omdat alle oren op dicht stonden, was een uitgemaakte zaak. Gelukkig vochten de bewoners voor een beveiligde oversteekplaats, maar de enigen die er wijzer van werden, waren de fietsers, want zij kregen tenminste een lekker breed trottoir. Er is geen plaats in de omgeving met zo'n mens- en milieuvriendelijk afvalophaalsysteem als Rijnsburg en toch- tegen elke inwoner in – wil onze overheid hier iedere keer iets anders mee. Iets beters, voor ons eigen bestwil. Nou, pas dan maar op. Nu wil men, naast het invoeren van de milieupas voor alles, zodat ze straks weer iets nieuws kunnen verzinnen, hoe lief, 'met ons' onderzoeken hoe 'ze' het sorteren van groente-, fruit- of tuinafval nog makkelijker kunnen maken. Althans voor appartementencomplexen, een proef van een half jaar. Die mogelijkheid was er toch al? Voor een nog beter resultaat krijgen we nu de keus uit drie verschillende maten GFT-emmertjes. Nou, als het dan nog niet werkt! Ik ben voor afval scheiden en doe het absoluut trouw en op alle fronten, maar wat nu weer?
Echter, hoe het ook gaat, in dit geval houden we er altijd iets aan over.
Want lukt het, is het prima en anders kunnen we met die leuke emmertjes in elk geval toch dat water naar de zee dragen.