Herinneringen
Een nauw familielid, waar ik waardevolle herinneringen aan bewaar, zei altijd: 'Geluk zit niet in dingen, maar in herinneringen. Zorg dat je het leven leidt om er voldoende te verzamelen.' Hij koesterde zijn honderden foto's en plakboeken en toen hij geen gelegenheid meer had om er op uit te gaan, keek hij rustig voor zich uit of dook nog eens in zijn albums om zijn reizen en andere hoogtepunten te herbeleven.
Nu zit ik met een boek voor me, dat ik afgelopen week heb gekregen en kijk ik voor de zoveelste keer naar de tekeningen die erin staan. Vele ken ik en sommigen helemaal niet. Elke tekening is een verhaal op zich. Het is een boek of eigenlijk moet ik zeggen een map met verzamelde pentekeningen uit het oeuvre van Aad Hasenoot.
Jonge mensen of inwoners, die niet zo lang in Rijnsburg wonen, kennen hem misschien niet eens en toch maakt hij vele jaren deel uit van het culturele leven van Rijnsburg en Katwijk. Zijn muziek, zang, dirigentschappen bij de verschillende koren en muziekverenigingen, connecties met onze partnergemeente Geisweid/Siegen, zijn exposities rond zijn eigen kunstwerken, pentekeningen en zeefdrukken, maar ook als coördinator van de exposities bij Baalbergen. Hij kon zich ongelofelijk inzetten voor zaken die zijn hart hadden. En dat waren er veel.
De Grote- ofwel Laurentiuskerk is, wellicht niet zonder reden, een van de eerste pentekeningen in het boek. De Grote Kerk staat daar in al zijn schoonheid wellicht synoniem voor het leven van Aad en Lenie en hun gezin. Er liggen zoveel lijntjes tussen hem, de kerk, de muziek, zang en kunst. Zijn pentekeningen nemen me mee naar de mooie plekjes in Rijnsburg. Uiteraard de Vliet, de prachtige panden, de charme van de Koestraatbrug, het Rapenburg, de Langevaart en de Petrakerk. Het is een historische wandeling op papier. Aad verstond de kunst van het weglaten. Iets verder in het boek staan een gedeelte van zijn afbeeldingen uit zijn bundel 'Hij en ik' met als bijtitel 'Door het kruis naar het licht'. Een persoonlijke geloofsreis opgetekend door middel van een boeiende inleiding en prachtige tekeningen. Ik mocht daar zelf ook een bescheiden bijdrage aan leveren. Ik kijk in mijn boekenkast en zie dat het een bundel is uit 1995. Zijn werk blijft boeien. Van de vakwerkhuizen in Duitsland, de landschappen, bomen en mensen, word ik ineens verrast door zijn kleurrijke zeefdrukken. Explosies van kleur. Op 4 december hoopt Aad zijn tachtigste verjaardag te vieren. 'Ik heb zoveel mooie jaren beleefd en zoveel mooie herinneringen', licht hij toe. 'Het boekwerk heb ik gemaakt ter ere van al die jaren. Ik wilde nog een keer wat doen. Ik heb 50 boeken gemaakt voor 50 personen, die voor mij een bijzondere plaats innemen.' Als hij weggaat, zegt hij rustig: 'Ik ben dankbaar. Wie ben ik, dat ik dit mocht doen?'
Als hij weg is en ik door dat prachtige boek blader, denk ik: Wie ben ik, dat ik zoiets moois mocht ontvangen?'